Artikeldatabank

Het zal deze zomer zeker storm lopen op de Vennbahn, de voormalige goederenspoorlijn tussen het Duitse Aken en het Luxemburgse Troisvierges. Zeker nu het project een Europese award kreeg en op de Fiets- en wandelbeurs werd uitgeroepen tot ‘fietsroute van het jaar’. Nieuw zijn 16 lustochten, uitgetekend op en rond het pronkstuk van de Oostkantons.

Wanneer ik op een vredige lentedag anno 2014 de brug van Schoonaarde opdraai, zit ik meteen in het strijdgewoel van 1914. Een veldslag van nationaal belang bovendien. Hoe langer de Duitsers hier tegengehouden worden, hoe meer troepen vanuit de verloren vesting Antwerpen richting IJzer kunnen ontsnappen.

Een intrigerende puzzel van vlakken en lijnen vult de hele horizon. In een uurtje zijn we vanuit de vlakke groene polders tot in deze canyon van 21ste-eeuwse architectuur gefietst. Een groter contrast bestaat niet.

Een van mijn fietsvrienden woont net over de Schelde, in de regio die men Picardisch Wallonië noemt. Lopend en fietsend ontdekte hij ‘zijn’ heuvelland, een stukje Henegouwen vol akkerland, vredige dorpjes en enkele steden op mensenmaat.

Schier ligt op zo’n 300 m hoogte en kijkt neer op de lager gelegen Famenne; Eigenlijk is dit ‘plus beau village de Wallonie’ niet veel meer dan een lange straat met een kleine lus naar de kerk. Het telt amper 150 zielen maar is in de lente en zomer één grote bloemenweelde.

Een lus van 800 km doorheen de 5 provincies, dat is de Vlaanderen Fietsroute in een notendop. Maar wie 800 km wat ambitieus vindt, kan nu kiezen voor een thematocht van vier of vijf fietsdagen. Hapklaar uitgewerkt. Het enige wat je moet doen is vertrekken.

Boeken en fietsen, het is een combinatie die ik koester. Zoals drie literaire grootheden geboren in de Zuid-Westvlaamse klei herontdekken. De lus van 43 km verbindt het Lijsternest van Stijn Streuvels, het André Demedtshuis en het René De Clercqmuseum. Op en neer langs het literaire erfgoed, voorbij naam en faam uit de kunst(schilders)wereld en genietend van de mooie landschappen. Mijn rijwiel van Stijn Streuvels is wel het enige ‘fietsboek’ in mijn fietstas. Een minpuntje…

“Is er iets in de natuur dat zo’n verscheidenheid aan veranderende kleuren bezit? Toch wel, opaal, de edelsteen die keer op keer een serie uitbarstingen van rood en groen veroorzaakt.” Deze uitspraak van de schilder Edouard Lévêque zorgde ervoor dat een stukje Noord-Franse kust zijn mooie bijnaam kreeg.

Met zijn verkeersvrij parcours en zijn bijna volledig vlak reliëf is deze tocht een echte plezierrit door ‘het land van de boomgaarden’.