Artikeldatabank

“Een fietsvakantie verveelt nooit, elke dag is anders. Alleen de binnenkant van de tent blijft dezelfde.” Samen met zijn vrouw fietst Marc Denauw elke zomer een dikke maand door Europa, van Schotland tot Kreta. Tienduizenden kilometers hebben ze op de teller staan.

Engeland kan je op verschillende manieren dwarsen. Voor fietsers bestaat er sinds 2010 een nieuwe variant, de Way of the Roses, die de mooiste stukken van de Yorkshire Dales en de Wolds doorkruist. Een echte aanrader!

Van een onstuimig bergriviertje hoog in de Zwitserse bergen groeit de Rijn langzaam uit tot een brede, statige stroom. De bovenloop is van een ongekende pracht, altijd even helder, een thuishaven voor duizenden zwanen en een langgerekt lint voor fietsers en wandelaars.

In hartje Haspengouw ligt Helshoven, een gehucht van Hoepertingen, deelgemeente van Borgloon. Het is een plek met vele verhalen, getuige daarvan een Romeinse heirweg, een galg, een gasthuis met kapel, een kluis en een heuvel waarop een heks werd verbrand. Aan sommige verhalen worden voorbijrijdende fietsers nog steeds herinnerd.

Om al fietsend van het hooggebergte te kunnen genieten, hoef je geen Schleck of Contador te zijn. Je kan ook gewoon de rivierdalen volgen en af en toe een trein nemen om hoogtemeters te winnen. Met groot succes testten we deze tactiek uit tussen de Dolomietentoppen van Zuid-Tirol.

Vuile Seule, de Walletjes, Laatste Oortje. Voor je fantasie op hol slaat, het zijn namen van Vlaamse ‘bergen’. Van Poperinge tot Oudenaarde zochten en vonden we vijfendertig (!) minder bekende heuvels met vergezichten die letterlijk naar adem deden happen. Het resultaat: een 250 km lange, alternatieve Ronde van Vlaanderen. Flandriens, waar wachten jullie op ?

Het Ruhrgebied van na de reconversie is een broedplaats voor de ‘kunsten’, van klassiek tot conceptueel. Maar de aandacht van onze fietsende fotoreporter ging vooral naar de ‘exacte wetenschappen’, want ook die gedijen Hier goed en etaleren vele toepassingen.

Op deze grensoverschrijdende tweedaagse fietstocht langs Nederlandse en Duitse knooppunten maak je kennis met twee totaal verschillende gebieden. Het Rivierenland en de Achterhoek grenzen aan elkaar, maar zijn qua landschap en natuur volledig anders.

Een tandem valt meteen op in het straatbeeld. Veel mensen denken dan: aardig om samen een uitje mee te doen. Maar Jean en Jetje bewijzen dat je op een tandem veel meer kan doen. Samen kriskras de wereldbol rondreizen bijvoorbeeld. Met zijn tweeen op een fiets, jawel.

Op onze kleinste versnelling gaat het 15% omhoog, naar het oude vestingstadje Limbourg. Volgens onze gids is dit de steilste klim van de historische pelgrimsroute die ons naar de voet van de Pyreneeen moet brengen. Dankzij enkele extra vakantiedagen breien we er nog een stuk Katharenroute aan, met Carcassonne als gedroomde eindhalte voor een ontdekkingstocht door het boeiende en rijke Europese verleden.

Dat Marc Denauw en Marie-Josée Verhoeven gebeten zijn door het fietsvirus, kon je al eerder lezen in dit blad. Eén van de tochten bovenaan hun verlanglijstje was de Zuid-Franse Katharen-Baskenroute. Maar waarom niet tot daar fietsen en er een volledige lus van maken? Resultaat: een heuse Tour de France, ruim 100 km langer dan die van Contador & Co.

In het uiterste zuidoosten van de provincie Limburg, op de grens met Nederland en Wallonie, werd gedurende eeuwen kalksteen gewonnen om te gebruiken als bouwmateriaal. Dit resulteerde in enorme onderaardse groeven, 'mergelgrotten’ zoals ze hier genoemd worden. De toegang tot een van deze groeven ligt vlak naast LF 6: de Coolen

De Cotswolds liggen net geen 300 km van Dover. Goede weersvoorspellingen waren het sein om er een verlengd weekend te gaan fietsen.

Waar ter wereld je op grote tocht gaat, het maakt niet zoveel uit. Dat ondervond onze reporter op zijn veertiendaagse fietstocht rond Vlaanderen. Ook dicht bij huis sta je al eens voor verrassingen, of moeten er risico’s worden genomen. De strijd is soms ongelijk en hogere krachten staan dan aan je zijde. Vandaag deel 3: van Ieper naar Gent.

Hou je van klimmen? Dan is Corsica ideaal om de nodige cols aan je palmares toe te voegen. We doorkruisten het eiland in juni 2012 van noord naar zuid. Een fietsreis boordevol hoogtepunten, letterlijk én figuurlijk.

Frankfurt is een stad vol contrasten. Goethe staat er tussen de moderne glazen bankgebouwen en oude vakwerkhuizen steken af tegen een skyline van wolkenkrabbers. Je zou het niet verwachten van een financieel centrum, maar Frankfurt is een echte fietsstad met prachtige groene gordels.

De Rijn is nog steeds een brede, statige stroom wanneer ik hem zes maanden na ons afscheid in Straatsburg opnieuw begroet. Hij zal me opnieuw enkele honderden kilometer stroomafwaarts meevoeren, ditmaal tot in Keulen.

Kaart en gps thuis vergeten? Geen reden tot paniek als je een dagtocht rond het Veerse Meer hebt gepland. Simpelweg het water aan dezelfde kant houden en volop genieten van eindeloze luchten en een ontspannend gevoel van ruimte.

Heb je slechts enkele dagen vrij, maar toch zin in een rustgevende fietstocht buiten onze grenzen? Dan kan je kiezen voor Kent. Een duik in de geschiedenis, een rit door het groen en af en toe een beetje klimmen en dalen, het dichtstbijzijnde stukje Engeland heeft het allemaal.

Dat een Belg een baksteen in zijn maag heeft, weten we allemaal. Maar waar komt die baksteen vandaan? Het antwoord ligt langs LF 2, tussen Rupelmonde en Rumst.

De ‘Ronde van Nederland’ loopt volledig via LF-routes en is 1200 km lang. Samen met de aanloop vanuit de Kempen maakt dat voor May en Marcel 1350 km. Om het zich dit jaar ‘een beetje gemakkelijk te maken’ trokken ze daar 19 fietsdagen voor uit. Al belandden ze bijna in Compostela…

Hoeselt, klokslag zeven uur. Gepakt en gezakt ga ik op weg met de fiets, achterna gefloten door enkele vroege vogels. Vanaf Kortessem wordt het een duorit, die meer dan 800 km lang zal worden.

Het kringspelletje is zo oud als de straat. Elk kind herhaalt het bagagelijstje van zijn voorganger en voegt er één item aan toe. De verliezer is de eerste die iets vergeet mee te nemen .Ervaren fietstrekkers als we zijn, hebben wij ons bagagelijstje netjes op papier staan. Elk jaar, aan het begin van de zomer, halen we het boven om onze twaalf fietstassen te vullen. “Wij vertrekken op een heel lange fietsvakantie en wij nemen mee…”

Om professionele redenen bezocht ik enkele keren het diepe zuiden van de Verenigde Staten. Ik kon niet kiezen tussen liefde en haat en besloot terug te gaan. Voor een lange ontdekkingstocht per fiets. Wie weet zou ik dan meer begrijpen van het land.

Flirtende waterlopen, een alternatieve gastvrouw, een mooi gedicht, een oude treintunnel, Buddy Holly, romaanse basilieken, grand vins, lantaarns op een brug,... De verlokkingen zijn talrijk tijdens ‘Le Tour de Bourgogne à vélo’. Onze fietstocht eindigt op de Place de la Libération in Dijon, het gedroomde kader voor een nabeschouwing. Bij een fles Gevrey Chambertin bladeren we door mijn dagboeknotities.

Fietsen langs een kanaal is soms eentonig. Maar niet langs het kanaal Champagne-Bourgogne, dat van Langres tot Vitry-le-François nauwgezet alle kronkels volgt van de Marne, die daar nog onbevaarbaar is.

Wallonië, het ligt er zo uitnodigend bij. Fietsen langs oude buurtwegen, jaagpaden, in onbruik geraakte spoorwegen of andere stille wegen. Langs oorden waar de moderne tijden bleven haperen en plekken waar de moderniteit het verleden heeft weggeveegd. Een vijf dagen lange zoektocht naar de schoonheid van de leegte.

Negen dagen fietsen in eigen land, hoe maken we daar een aangename zomertoer van? De oplossing kwam snel: een echte Ronde van België, met trappistenabdijen als etappe plaatsen. Want hoe kan je beter een zomerse fietsdag afsluiten dan met wat er binnen die abdijmuren wordt gebrouwen?

Nippend aan een Maneblusser op de Mechelse Grote Markt turen we naar de Sint-Romboutstoren. De cafébaas vertelt ons het verhaal van de maneblussers in geuren en kleuren. Maar onze fietstocht langs de Stedenroute voert ons nog verder terug in de tijd.

Mijn fiets tegen een paaltje op de camino richting Santiago de Compostela. De foto werd genomen tijdens een plaspauze, op het mooiste stuk van de tocht, de beklimming naar Cruz de Ferro. De tekening is één van de eerste die ik maakte om deze unieke pelgrimservaring te herbeleven en te delen.