Artikeldatabank

Een jaar geleden gaf mijn schoonvader te kennen dat hij heel graag de Vennbahn wilde fietsen. Als kranige tachtiger is hij het toonbeeld van een sterke man met twee uitstekende fietsbenen. Een jaar later is zijn fietsdroom uitgekomen.

Gelegen op de grens tussen machtige Franse en Duitse buren werd het kleine Saarland doorheen de eeuwen geregeld als oorlogsbuit opgeëist. Ideaal voor een sportieve, meerdaagse tocht in het teken van geschiedenis, al genoten wij ook ten volle van de natuur en van het industrieel erfgoed.

Op vakantie met de fiets, zonder strak plan, daar houden wij van! Na een geslaagde ‘try-out’ in Friesland maakten we vorige zomer onze tocht wat langer: van het Zwitserse Bazel naar Carnoulès, ons stukje hemel op aarde in Frankrijk. ‘We’ dat zijn Joppe (9), Eppo (4), Pippa (2), Wim en ik

Alleen onderweg op de fiets, het is een idee waar ik stilletjes naartoe gegroeid ben. Het fietsen zelf was geen drempel, ik heb drie fietsen en niet enkel omdat ik ze mooi vind om naar te kijken. Maar alleen op reis, ik die graag in groep ga trekken in de bergen?

In vorig nummer van Op Weg las je het relaas van onze tocht van de triomfboog in het Brusselse Jubelpark naar zijn Berlijnse dubbelganger, de Brandenburger Tor. Voor onze terugtocht kiezen we een meer noordelijke route.

Na een autorit van 900 km kamperen we vlak onder Duitslands hoogste berg. Overal waar we kijken zien we nog meer hoge bergen. Ik voel een mengeling van goesting en vertwijfeling. Is dit wel een goed idee? Gaan de kinderen dat wel kunnen? En ik, ga ik dat wel kunnen? Maar jongens toch, wat een wild idee is dit!

Vlakbij het Berlaymontgebouw op het Brusselse Schumanplein is een authentiek stuk Berlijnse Muur geplaatst met daarop de afbeelding van Kennedy. Dat gebeurde in 2015, een kwart eeuw na de Duitse eenmaking. Een kwart eeuw na onze eerste fietsreis naar Duitsland vierden wij ons jubileum met een tocht van de triomfboog in het Jubelpark naar de Brandenburger Tor en terug.

Ik ben Annelies en vroeger ging ik eigenlijk niet zo héél graag op vakantie, tot op het moment dat ik samen met mijn gezin de fietsvakanties ontdekte. Toen veranderde alles. Intussen zijn al meerdere fietsvakanties gepasseerd, van korte weekendjes in eigen land tot zelfs een fietstocht van 14 maanden doorheen Europa (Op Weg, 2017 6), en nog steeds kan ik er niet genoeg van krijgen. Het gaat me zelfs niet eens om het fietsen zelf, wel om het ‘onderweg zijn’, de leuke contacten met locals, het niet moeten plannen maar gewoon te kunnen ervaren wat je overkomt. Om het fietstempo dat net snel genoeg gaat om afwisseling te bieden, maar traag genoeg om de omgeving ten volle te kunnen opnemen.

2-8-3-9-2. Neen, geen geheime code, wel een lus op het Zwitserse nationale fietsroutenetwerk. Langs Rijn en Aare, van noord naar zuid, om te eindigen met de meren. Zo omschrijven we in één zin vier Velolandroutes die het oostelijk deel van Zwitserland omsluiten.

Het plan was om in het voormalige Oost-Duitsland een langgerekte rondrit van 900 km te maken, meer bepaald door drie rivieren te volgen via twee langeafstandsroutes. De Oder en de Neisse zouden de hoofdrollen krijgen, de Spree de belangrijkste bijrol. Om de lus te sluiten zouden we Berlijn passeren, maar daarna liep het mis.

Waarom zou een mens – laat staan een gezin met fietskarren – door Zwitserland gaan fietsen? Voor de landschappen natuurlijk, maar ook voor het goed bewegwijzerde fietsnetwerk. En voor de combinatiemogelijkheden met het openbaar vervoer, dat uitstekend voorzien is op transport van fietsen.

Vakantiefietsers die het graag vlak houden zijn ongetwijfeld fan van Europese toppers als de Donau-, de Rijn- of de Loireroute. Wie liever wat dichter bij huis blijft, kan nu van monding tot bron de Maasoevers volgen, goed voor een heerlijk vlakke drielandentocht.

Profwielrenners kennen het Taunusgebergte van de wielerklassieker ‘Rund um den Henninger Turm’. Maar ook vakantiefietsers kunnen er hun gading vinden met tochten in het gebergte of in de Rijnvlakte. Bad Homburg vor der Höhe, een kuuroord aan de rand van de Taunus, is daar een ideale uitvalbasis voor, ondervond Guy Raskin.

Bij het Ruhrgebied denkt iedereen spontaan aan rokende schoorsteenpijpen. Maar als je door Europa uitgeroepen wordt tot culturele hoofdstad 2010, dan heb je heel wat meer in petto.

In Neustadt an der Weinstrasse vond Guy Raskin de perfecte mix van natuur en (wijn)cultuur.

Guy Raskin verkende in vijf etappes de groene rand van de grootstad.

Om de Germanen op afstand te houden bouwden de Romeinen langs de noordelijke grens van hun rijk een indrukwekkende verdedigingslinie. Deze Limes liep van de Noordzee tot aan de Zwarte Zee en is vandaag de perfecte gids voor een historische fietstocht.