Artikeldatabank

De Pyreneeën zijn nog altijd één van de meest aantrekkelijke wandelgebieden van Europa. Recentelijk kwamen er naast de gekende GR-paden een aantal luswandelingen bij. De nieuwste telg is de Senda de Camille, die 112 km lang flirt met de Frans-Spaanse grens. Het Parc National des Pyrénées en het Parque Natural de Los Valles Occidentales zijn gastheer en we kijken uit naar Camille, de laatste inheemse bruine beer van de Pyreneeën.

De reusachtige rotsblokken, smalle rotsspleten en diepe kloven die het NatuurWandelPark delux zo kenmerken bevonden zich 190 miljoen jaren geleden op de zeebodem. Net daarom vormt dit fascinerende zandsteenlandschap vandaag zo’n weergaloos wandelgebied.

Ongetwijfeld doet GR 10 bij veel wandelaars een belletje rinkelen. Negenennegentig keer kwam ik bij het surfen terecht in de adembenemend mooie wereld van de Franse Pyreneeën. Tot die ene keer, toen ik even mooie natuurbeelden te zien kreeg uit een gebied 500 km zuidelijker. Vlakbij Avila en Salamanca dwarst de Spaanse GR 10 het Regionaal Natuurpark Sierra de Gredos. Een aanrader voor al wie, ver weg van het massatoerisme, een authentiek stuk Spanje wil ontdekken.

Ik zie drie rotspunten in de zee verschijnen en realiseer mij dat het grote wandelavontuur gaat beginnen. De rotsen liggen bijna op het strand van Blanes en markeren het officiële startpunt van de 220 kilometer lange, verrassend mooie Costa Brava Way.

Extremadura betekent letterlijk ‘het land van de extreme hardheid’. In de zomer lopen de temperaturen in het zuidwesten van Spanje, tegen de Portugese grens, hoog op, in de winter is het bitterkoud. Maar tijdens het zachte voorjaar staat de dehesa in bloei. Dit typische cultuurlandschap biedt, met zijn her en der verspreid staande kurkensteeneiken, schaduw aan mens en dier. De ondergrond is het ene jaar een met bloemen bezaaide weide, enkele jaren later omgeploegd tot akker, om vervolgens een tijdje braak te liggen. Wij maakten er heerlijke tochten, onderweg tussen het Romeinse Merida en de middeleeuwse steden Trujillo en Caceres. Eindigen deden we in het Europese vogelwalhalla, het nationaal park Monfragüe.

Na een aantal fietstochten wou ik graag met de kinderen een wandelhoofdstuk starten. En zo gebeurde het dat we voor onze eerste meerdaagse tocht in de paasvakantie naar ‘KleinZwitserland’ in Luxemburg trokken (van Liv moet ik er altijd Groothertogdom voor zeggen!).

Met het Sentier du Nord in het GH Luxemburg en het nieuwe traject langs de Westelijke Ourthe verkennen we de laatste 130 km van GR 57. Zijn het zomaar losse verlengingen? Of zijn het volwaardige onderdelen van een van de populairste GR-paden van Wallonië?

In het NatuurWandelPark delux, de jongste wandeltelg van de Eifel, proefden we drie dagen van de Duits-Luxemburgse grensstreek. Met een snuifje België.

Andalusië heeft wandelaars meer te bieden dan de Alpujarras en de Sierra Nevada. De Axarquía bijvoorbeeld: een bergstreek ten noordoosten van Málaga met oogverblindend witte dorpen en een klimaat zo zacht dat er zelfs in de winter van alles in bloei staat.

Een 900 km lange gezellin laat je niet in de steek. Vorig jaar vergezelden we de Ebro via GR 99 vanaf de bron bij de Picos naar de Rioja (Op Weg2014/4). Hoog tijd om weer aan te knopen met de liefde en de rivier te volgen tot haar monding in de Middellandse Zee.

Is het mogelijk om op een natuurvriendelijke en duurzame manier de bergen in te trekken? Absoluut, denken ze bij De Natuurvrienden. Om de proef op de som te nemen lanceerde de organisatie de uitdaging om in de zomer van 2015 zeven Belgische en zeven Europese toppen te beklimmen. Gerda, Ivo, Jef, Jempi, Karel, Peter en Philippe namen de handschoen op voor de Spaanse Pyreneeën.

Diepe dalen, donkere loofbossen, hellingen vol brem. Scherpe rotskammen en uitzichtpunten die elkaar snel opvolgen. Het Escapardenne Lee Trail boeit van begin tot eind. Verslag van een pittige tocht langs Luxemburgs nieuwste wandelpad, met de kronkelende Sûre in de hoofdrol.