Artikeldatabank

Vorige zomer fietsten we door het zuidwesten van Nederland. Deze keer staat ons stuur in zuidoostelijke richting. De weg is uitgestippeld, logies vastgelegd, de benen ingesmeerd. We gaan heel veel veerboten nodig hebben om de talrijke rivieren en kanalen over te steken en nemen alvast ook ons zwemgerief mee.

Nu de kinderen in hun tienerjaren komen, merken we dat ze makkelijker te motiveren zijn voor een fiets- dan een wandelvakantie. Vrouwlief stelde maar één voorwaarde: een vlak parcours. Dat vonden we in Flevoland, Nederlands jongste provincie: man-made land, dik vier meter onder het zeeniveau.

Een jaar geleden gaf mijn schoonvader te kennen dat hij heel graag de Vennbahn wilde fietsen. Als kranige tachtiger is hij het toonbeeld van een sterke man met twee uitstekende fietsbenen. Een jaar later is zijn fietsdroom uitgekomen.

Nabij de grens met het Groothertogdom Luxemburg liggen drie opgewaardeerde spoorbermen zo dicht in mekaars buurt dat je ze aan elkaar kunt rijgen tot een fietslus van twee of drie dagen. Het langste RAVeLtraject tussen Gouvy en Bastogne stond al lang op mijn verlanglijst, maar ook het fietspad langs de Wiltz en een stukje Vennbahn zijn fietssmaakmakers.

2018 is net begonnen. Goede voornemens heb ik meestal niet, maar er wordt er één in mijn schoot geworpen. Oscar en ik zijn al maanden bezig met het plannen van een gezinssabbatical met onze kinderen. We richten ons al een tijd op Australië per camper. Maar ineens krijg ik buikpijn van het idee dat we met zijn vieren de hele wereld overvliegen (met een hoop CO2-uitstoot en een jetlag), terwijl Europa aan onze voeten ligt. En als we toch zo’n fijne nieuwe elektrische bakfiets hebben, kunnen we daarmee ook wel naar Zuid-Europa fietsen, toch?

De voorbije drie jaren fietsten we Vlaanderen rond met de Vlaanderen fietsroute. Voor deze zomer richtten we onze blikken met enig voorbehoud noordwaarts: naar Nederland. Vlak, eentonig, fietspaden wel apart maar langs drukke wegen, vooroordelen genoeg. Niets van dat alles bleek waar.

Wanneer we thuis opstaan, lacht een fijn augustuszonnetje ons toe. Een betere start voor onze vierdaagse fietstrip – een flirt met onze landsgrenzen – konden we niet dromen.

Vakantiefietsers die het graag vlak houden zijn ongetwijfeld fan van Europese toppers als de Donau-, de Rijn- of de Loireroute. Wie liever wat dichter bij huis blijft, kan nu van monding tot bron de Maasoevers volgen, goed voor een heerlijk vlakke drielandentocht.

Op basis van 23 PC’s (Pistes Cyclables) en 6 bewegwijzerde regionale fietslussen stelde het Lëtzebuerger Vëlos-Initiativ (LVI) 13 fietsroutes samen die ze bundelde in de gids ‘VeloTour Luxembourg’. Wij probeerden een lus door de Ösling in het noorden.

In 2010 is het 25 jaar geleden dat het verdrag van Schengen komaf maakte met de grenscontroles tussen de landen van de Europese Unie. Maar wist je dat Schengen een stadje in Luxemburg is, op de grens met Duitsland en Frankrijk? Guy Raskin trok er naartoe met de fiets en stak naar hartenlust grenzen over.

Tom Langmans zocht een fietsbestemming voor kinderen en belandde in het grootste natuurgebied van Nederland.

Zo’n grote waterplas als het Nederlandse IJsselmeer vraagt gewoon om er rond te fietsen, vond Guido Vandroemme.

De LF 1 Noordzeeroute verbindt Boulogne-sur-Mer in Frankrijk met Den Helder in Nederland, goed voor 470 km prachtige fietspaden vlakbij de Noordzeekust. Ik pik het traject op in Nieuwpoort, op anderhalve kilometer van mijn deur. In Vlaanderen loopt de LF 1 vooral langs kanalen: eerst Nieuwpoort-Passendale, dan Oostende-Brugge en tenslotte de Damse Vaart tot in Sluis.

Deze fietslus voert heuvel op en heuvel af, van wijngaard naar wijngaard door het unieke mergellandschap aan de andere kant van de Maas. Een pittige tocht voor fijnproevers.

Op deze grensoverschrijdende tweedaagse fietstocht langs Nederlandse en Duitse knooppunten maak je kennis met twee totaal verschillende gebieden. Het Rivierenland en de Achterhoek grenzen aan elkaar, maar zijn qua landschap en natuur volledig anders.

Kaart en gps thuis vergeten? Geen reden tot paniek als je een dagtocht rond het Veerse Meer hebt gepland. Simpelweg het water aan dezelfde kant houden en volop genieten van eindeloze luchten en een ontspannend gevoel van ruimte.

De ‘Ronde van Nederland’ loopt volledig via LF-routes en is 1200 km lang. Samen met de aanloop vanuit de Kempen maakt dat voor May en Marcel 1350 km. Om het zich dit jaar ‘een beetje gemakkelijk te maken’ trokken ze daar 19 fietsdagen voor uit. Al belandden ze bijna in Compostela…

Negen dagen fietsen in eigen land, hoe maken we daar een aangename zomertoer van? De oplossing kwam snel: een echte Ronde van België, met trappistenabdijen als etappe plaatsen. Want hoe kan je beter een zomerse fietsdag afsluiten dan met wat er binnen die abdijmuren wordt gebrouwen?

In de middeleeuwen waren de Hanzesteden bloeiende handelscentra, met elkaar verbonden door waterwegen. Tegenwoordig hoef je niet meer aan boord van een schip te gaan om ze te bezoeken. Ook op de fiets kan je hun rijke geschiedenis herbeleven en genieten van het vele groen.

Belofte maakt schuld, dus bezegel ik mijn verbond met de Rijn met een hangslot aan de spoorwegbrug in Keulen. Van kleine bergbeek en ijzige gletsjerrivier heb ik haar zien groeien tot een statige, fiere stroom. Benieuwd welke gedaantewisseling ze deze keer toont.

Een huis, kleine kinderen en een job, het leven van jonge ouders kan soms druk zijn. De oude gewoonte om regelmatig op trektocht te gaan, lijkt verleden tijd. Of toch niet?

Rails en dwarsliggers, van de koolmijnen rond Aken naar de Luxemburgse staalbedrijven. Een leeggebloede slagader, dwars door onze Oostkantons. Na een eeuw lang hard labeur restte alleen nog het roemloze verval. Daaraan komt nu een einde. Of liever: een nieuw begin. Met dank aan – je raadt het al – een fietspad. De reportage in Op Weg was onderdeel van een vijfdaagse tocht van Tongeren naar Troisvierges en terug.

Midden in de Gelderse Poort, omgeven door de Rijn en zijn rivierarmen, ligt de gemeente Rijnwaarden, in de volksmond ook wel ‘t Gelders Eiland genoemd. De uiterwaarden werden teruggegeven aan de natuur met als gevolg kilometers dijk, karakteristieke dijkhuizen, oeverzwaluwen, beverburchten en overal water. Kortom het ultieme fietsplezier.

In 1997 werd de legendarische Elfstedentocht voor het laatst geschaatst. Toch is de tocht overal in Friesland springlevend, en niet alleen bij schaatsers. De zomeropties zijn talrijk: met de fiets, te voet, met de step, op skeelers, met de kano, in een huifkar, op een boot of met de auto. Afhankelijk van het vervoermiddel bedraagt de afstand tussen 200 en 260 km.

Een intrigerende puzzel van vlakken en lijnen vult de hele horizon. In een uurtje zijn we vanuit de vlakke groene polders tot in deze canyon van 21ste-eeuwse architectuur gefietst. Een groter contrast bestaat niet.

Op de fietskaart van het Groothertogdom is het netwerk van nationale en regionale Pistes Cyclables netjes ingekleurd, soms met volle lijnen, soms met stippellijnen. Die laatste zullen wel onverhard zijn, denk ik meteen. Verkeerd gedacht: een stippellijn is een traject op de openbare weg, een volle lijn is autovrij. En er staan flink wat volle lijnen op de kaart!

“We zijn weer mooi op tijd aangekomen”, roept de conducteur om als we het station van Arnhem binnenrijden. “En aan de Belgische fietser: welkom in Nederland!” De ideale start voor 1.300 km met Jan Wolkers en Piet Mondriaan, van Pishoek tot Moddergat, van Sexbierum naar Vrouwenpolder.

Van het Zwanenwater over Groningse terpen tot Brabantse vennen, ik maak mijn rondje Nederland helemaal rond. Op en over dijken en duinen, bergen en heuvels. Langs bossen, heide en polders. Dwars door dorpen en steden met een heel eigen karakter.

Tussen Maastricht en Kessenich toont de Grens-Maas zich als een slome, ondiepe rivier, onbevaarbaar voor vrachtschepen. Een gedroomd gebied voor de pleziervaart maar ook voor oeverfietsers.

Op mijn verlanglijstje stond al lang een bezoek aan het Kröller-Müller Museum in de Hoge Veluwe. Ik trommel een vriendin op en samen zetten we volgend plan uit: op ons stalen ros in één dag 180 km naar het park, gevolgd door een dag kunst en op dag drie de hele route terug naar huis. Onze achterban lacht ons vierkant uit: dat lukt jullie nooit...

Maak je graag een lange fietsreis over rustige paden door het groen? In het buitenland, maar toch ook niet te ver weg, zodat je geen ingewikkelde constructies nodig hebt om je fiets aan de start te krijgen? Eén oplossing: de Groene Valleienroute. Een ‘klassieker’ die zijn waarde al vele malen bewezen heeft.