Artikeldatabank

In de Vordereifel kregen ze geen ‘steig’, maar kozen ze voor een ander concept.

De Eifel staat garant voor urenlang struinen door uitgestrekte rustgevende landschappen en slaperige dorpjes met typische witte vakwerkhuisjes. In het mooie en kalme Kylltal is dat niet anders.

Christina Bloem verkende het hele kleurenpalet van de stad: blauw en groen en het zwarte randje.

Het middelgebergte Palts heeft twee troeven die het tot een wandelparadijs maken: het grootste woud van Duitsland en het grootste wijngebied van Duitsland. De nieuwe Weinsteig combineert beide en voert je langs schilderachtige wijndorpen, adembenemende uitzichtpunten en intrigerende burchtruïnes.

Romantici noemden de Ahr ooit ‘de wildste dochter van de Rijn’. De rode druiven op de steile hellingen langs de rivier gedijen goed in het milde klimaat. Overdag warmen de leisteenrotsen en de stenen muurtjes van de wijnterrassen op en ’s nachts geven ze de opgeslagen warmte weer vrij aan de ranken. Resultaat is het meest noordelijke wijnbouwgebied van Duitsland.

Aanleiding voor mijn tocht is een voordracht over het oude Hertogdom Limburg in de bibliotheek van Kerkrade. Als Brabander voel ik me haast persoonlijk schuldig voor de Slag bij Woeringen en de verovering van het hertogdom door de Brabanders. Misschien kan ik die geschiedenis wandelend en schrijvend een beetje goedmaken…

Het populaire bootreisje op de Rijn heeft sinds 2005 een concurrent die hoge ogen gooit. Op de Rheinsteig, het voetreisje langs de rivier, wandel je op onnavolgbare wijze doorheen het werelderfgoed van bergen en kastelen.

Vertrekpunt van mijn trektocht is Reus. Om wat heroïek in de tocht te krijgen heb ik gekozen voor een aantal GR-paden, met als ‘heilig’ einddoel de berg Montserrat. Catalonië heeft een uitgebreid GR-netwerk, maar topogidsen vind ik helaas niet. Hopelijk is de topografische kaart, waar de GR-paden wel opstaan, voldoende.

Er was natuurlijk Man bijt hond. Maar er is meer aan de hand. De weg naar Santiago de Compostela is populair, zoveel is duidelijk. Al zijn er net als vroeger pelgrims in alle soorten: van diep gelovige bedevaarders tot fiets- en wandeltoeristen met oog voor landschap en kunst. Van jongeren op zoek naar zingeving tot vijftigers op zoek naar rust. Allemaal met een motto: de weg is het doel.

Menorca is, net zoals het vijf maal grotere Mallorca, een geliefde bestemming voor een romantische zonvakantie. Maar ook voor wandelaars heeft het eiland veel te bieden, vooral sinds vorig jaar de historische Camí de Cavalls werd heropend.

In de middeleeuwen brachten zoutkoeriers hun witte goud door de wouden van Nürnberg naar Praag. Vandaag herleven die oude handelswegen in de ‘Goldsteig’, een toproute dwars door ongerepte bossen en uitgestrekte velden.

Wat in Vlaanderen een GR is, noemen ze in Duitsland een steig. Sommige regio’s bouwen voort op die langeafstandspaden en ontwikkelen lusvormige dagtochten. Deze ‘premiumwandelingen’ zijn perfect te vergelijken met onze dagstappers. Op Weg ging op verkenning in Hessen, in het dal van de Werra

Dat de spoorlijn in het Kylldal mogelijkheden biedt voor een fraaie lijnwandeling, kon je al in het februarinummer van Op Weg lezen. Maar het traject en zijn treinen kunnen ook ingezet worden door fietsers. De fietsvriendelijke Deutsche Bahn, die hier geen toeslag voor tweewielers vraagt, nodigt hiertoe beslist uit.

Met de kinderen de bergen in trekken, het zijn mooie herinneringen. Maar kijk, de tijden komen weer. Enkele maanden geleden begon Saar, ons oudste kleinkind, aan mijn mouw te trekken. Ze is zes en sportief, dus waarom niet. Bestemming werd de Sierra de Tramuntana in Mallorca.

Vier maanden zijn wij ‘op weg’ geweest. Via GR-paden en pelgrimspaden, van Puurs helemaal tot in Santiago de Compostela. Dagelijkse reflecties vonden hun weg naar het thuisfront, eerst via een blog, later in een boek. De fragmenten laten zien waar pelgrimeren echt om draait.

In 2007 werd de gloednieuwe GR 240 gepresenteerd, een 300 km lange lus helemaal rond de Sierra Nevada in Andalusië. Het pad blijft grotendeels op de bergflanken tussen 1800 en2200 meter hoogte en werd Sendero Sulayr gedoopt, naar de Moorse naam voor deze bergketen.

In 1843 reisden drie deftige Drentse heren per koets naar het Duitse kuuroord Bad Bentheim. Ze leden aan podagra, voetjicht, en hoopten dat het geneeskrachtige water hen zou genezen. Na drie maanden kuren waren ze van hun kwaal verlost en uit blijdschap liepen ze terug naar Coevorden.