Artikeldatabank

Driemaal heffen we het romerglas: “Hoch, hoch, hoch”. Op drie langeafstandspaden door één vallei. Keuze genoeg dus: langs de rivier, op de noordflank door de wijngaarden of op de zuidflank over bos- en rotspaden.

Vlakbij de Duits-Tsjechische grens, in het Nationaal Park Sächsische Schweiz, loopt de bekende Malerweg, recent nog uitgeroepen tot mooiste wandelpad van Duitsland. Onze verwachtingen zijn bijgevolg hoog. Zeer hoog, want we zijn al wat gewoon.

In het zuiden van het Zwarte Woud zijn de toppen het hoogst, daarom staat de regio al lang op ons wandelwenslijstje. In mijn Duitstalige reisgids staat de Zweitälersteig omschreven met drie superlatieven: ‘echteste’, ‘ursprünglichtste’ en ‘malerischste’. Na dat laatste woord in de Duitse Van Dale opgezocht te hebben, was de keuze snel gemaakt. Op weg naar twee valleien.

Het Juramassief vormt de grens tussen Zwitserland en Frankrijk. Geen wonder dat dit oude gebergte met zijn vele kloven een paradijs was voor smokkelaars. Inmiddels hebben de ‘pungelaars’ met hun buidel plaats gemaakt voor wandelaars met rugzak en vormen de smokkelwegen de ruggengraat van een uitgebreid net van wandel- en fietspaden.

Toen we hoorden dat ook de Moezel een eigen Steig zou krijgen, begon het meteen te kriebelen. 11 april 2014, één dag voor de officiële opening van het langeafstandspad, stonden we aan het beginpunt in Perl, klaar voor vier etappes. Een mooi begin dat smaakt naar meer. Veel meer.