Artikeldatabank

Ik ben Annelies en vroeger ging ik eigenlijk niet zo héél graag op vakantie, tot op het moment dat ik samen met mijn gezin de fietsvakanties ontdekte. Toen veranderde alles. Intussen zijn al meerdere fietsvakanties gepasseerd, van korte weekendjes in eigen land tot zelfs een fietstocht van 14 maanden doorheen Europa (Op Weg, 2017 6), en nog steeds kan ik er niet genoeg van krijgen. Het gaat me zelfs niet eens om het fietsen zelf, wel om het ‘onderweg zijn’, de leuke contacten met locals, het niet moeten plannen maar gewoon te kunnen ervaren wat je overkomt. Om het fietstempo dat net snel genoeg gaat om afwisseling te bieden, maar traag genoeg om de omgeving ten volle te kunnen opnemen.

Waar Condroz, Famenne en Hoge Ardennen samenkomen hebben zes fusiegemeenten enkele jaren geleden een netwerk ontwikkeld van 350 km. Hoewel hun fietskaart de nadruk legt op vier thematochten, kan je ook makkelijk een eigen fietslus samenstellen. Zoals wij deden in ‘Famenne Nord’, waar het Condruzisch heuvelland zich hemelsbreed openplooit.

Begin januari stelde ik vast dat er nog een ‘gat’ was in de zomervakantieplanning: manlief aan het werk, zoon op chirokamp en ik … vijf dagen alleen thuis met de twee dochters. Toen begon het idee te rijpen om samen op pad te gaan.

Mijn vriend houdt niet zo van de fiets, maar wel van avontuurlijk reizen. Dus gaan wij meestal op roadtrip met ons tentje. Maar wanneer vakantiefietsers ons pad kruisen kijk ik watertandend toe. Na onze laatste reis werd mijn verlangen te groot, tijd om erop uit te trekken met mijn dochters van 6 en 8.

In het uiterste zuiden van België hebben de toeristische diensten van de Gaumestreek en het Franse Pays de Montmédy de handen in elkaar geslagen om vijf bewegwijzerde rondritten uit te tekenen. Wij kozen voor La Gaumaise, een lus van 48 glooiende kilometers tussen het Belgische Virton en het Franse Montmédy.

Wanneer we thuis opstaan, lacht een fijn augustuszonnetje ons toe. Een betere start voor onze vierdaagse fietstrip – een flirt met onze landsgrenzen – konden we niet dromen.

Een nieuwe wind waait door de Eifel. Eentje die de langeafstandsfietser van noord naar zuid dwars door de regio begeleidt. Met twee opties: een westelijke of een oostelijke doorsteek. Vertrekpunt is Aken, eindhalte Trier. West en oost hebben een gezamenlijke aanloop via de Vennbahn door de Oostkantons. West kiest voor de valleien van de Prüm, de Enz, de Sauer en de Moezel. Oost volgt de Kyll, met zijn 142 km de langste rivier van de Eifel.

Een lus van dik 800 km doorheen de vijf Vlaamse provincies, dat is de Vlaanderen Fietsroute. We vroegen enkele fietsers die het voorbije jaar een ‘attest’ aanvroegen en in de ‘eregalerij’ op onze website pronken om de hoogtepunten van hun tocht even op een rijtje te zetten.

Vakantiefietsers die het graag vlak houden zijn ongetwijfeld fan van Europese toppers als de Donau-, de Rijn- of de Loireroute. Wie liever wat dichter bij huis blijft, kan nu van monding tot bron de Maasoevers volgen, goed voor een heerlijk vlakke drielandentocht.

Hoeselt, klokslag zeven uur. Gepakt en gezakt ga ik op weg met de fiets, achterna gefloten door enkele vroege vogels. Vanaf Kortessem wordt het een duorit, die meer dan 800 km lang zal worden.

Negen dagen fietsen in eigen land, hoe maken we daar een aangename zomertoer van? De oplossing kwam snel: een echte Ronde van België, met trappistenabdijen als etappe plaatsen. Want hoe kan je beter een zomerse fietsdag afsluiten dan met wat er binnen die abdijmuren wordt gebrouwen?

Nippend aan een Maneblusser op de Mechelse Grote Markt turen we naar de Sint-Romboutstoren. De cafébaas vertelt ons het verhaal van de maneblussers in geuren en kleuren. Maar onze fietstocht langs de Stedenroute voert ons nog verder terug in de tijd.

Mijn fiets tegen een paaltje op de camino richting Santiago de Compostela. De foto werd genomen tijdens een plaspauze, op het mooiste stuk van de tocht, de beklimming naar Cruz de Ferro. De tekening is één van de eerste die ik maakte om deze unieke pelgrimservaring te herbeleven en te delen.

Het kalkmassief van de Sint-Pietersberg ligt op de grens van Vlaanderen, Wallonië en Nederland. Het vormt een afwisselend fietsgebied met vlakke trajecten in de rivierdalen en pittige klimmetjes daartussen.

Deze afwisselende fietslus op het Limburgse knooppuntennetwerk brengt je door de vochtige bossen en de droge heidegebieden van Midden-Limburg.

Even ten zuiden van Brussel strekt zich een van de grootste bossen van België uit: het Zoniënwoud. Eeuwenlang was dit een moeilijk doordringbaar gebied met overwegend eikenbomen, tot het in de loop van de 18de eeuw werd getransformeerd tot een woud van statige beuken. De resterende 4400 ha zijn intussen beschermd en je kan er in alle rust wandelen, joggen... én fietsen!

De snelste weg van Leuven naar Brussel? Vergeet de E40 en de drukke N2. Een hogesnelheidstrein? Geen sprake van, Louis T ligt nog dwars op het spoor. De snelste snelweg voor de fietsende werkmens is nog de jongste HST-fietsroute. We deden de test tijdens een zeldzaam warm weekend en in omgekeerde richting. Eeuwige dwarsliggers.

850 kilometer. Zo uitgebreid is het Fietsroutenetwerk VeloTour Hoge Venen - Eifel. Voor ons Vlamingen die vertrouwd zijn met knooppunten is dat gefundenes Fressen. Welkom in de Oostkantons!

Familiale omstandigheden dwongen ons om afgelopen zomer dicht bij huis te blijven. Een ideaal moment om een stukje Vlaanderen te ontdekken. We kozen meteen voor het échte werk en fietsten de volledige Vlaanderen Fietsroute in twee delen: de westelijke lus in juni en de oostelijke in juli.

In de prachtige streek tussen Durbuy en Marche-en-Famenne ligt een gloednieuw knooppuntennetwerk: ‘Famenne à Vélo’. Wij combineerden het met enkele RAVeL-trajecten tot een mooie tweedaagse fietstocht tussen Ciney en Marloie.