Artikeldatabank

Jarenlang al wandelt lezer Jan, gepakt en gezakt, Europa rond. Sinds kort heeft hij rugklachten en na radiologisch onderzoek werd een discopathie L4-L5, L5-S1 vastgesteld. Wat nu?

De Eifel staat garant voor urenlang struinen door uitgestrekte rustgevende landschappen en slaperige dorpjes met typische witte vakwerkhuisjes. In het mooie en kalme Kylltal is dat niet anders.

Het kleine Groothertogdom Luxemburg heeft een dicht spoorwegnetwerk en daar maken de toeristische diensten graag gebruik van. Samen met de Luxemburgse Spoorwegen creëerden ze een serie wandel- en fietsroutes van station naar station. Voor deze wandeltip combineren we een bezoek aan de hoofdstad met een tocht doorheen de landelijke buitengebieden.

Vlakbij Maastricht, net over de Belgisch-Nederlandse grens, ligt de Sint-Pietersberg. De top van de heuvel is een kruispunt van maar liefst vier (!) langeafstandsroutes.

40 jaar geleden begon een aantal wijnbouwers op de zuidhellingen van de Hagelandse heuvels opnieuw wijnstokken aan te planten. Vandaag kan het Hageland uitpakken met de titel ‘meest noordelijke wijnstreek van Europa’ en het label ‘kwaliteitswijn met gecontroleerde oorsprongsbenaming’. Een dagstapper met een slok wijngeschiedenis.

Kanalen speelden een belangrijke rol bij de ontwikkeling van de Kempen. In 1846 begon men het Kempens Kanaal te graven om het chronische watertekort in de streek te verhelpen. Met de latere zijkanalen ontstond een net van waterwegen, waarvan het Albertkanaal de jongste en belangrijkste is. Het gehucht Bouwel, deelgemeente van Grobbendonk, ligt vlakbij de samenvloeiing van beide kanalen.

5 september 2011. We trekken met de trein naar Pieterburen, helemaal in het noorden van Nederland. Hier vertrekt het Pieterpad, het langste wandelpad van Nederland. Eindpunt is het meest zuidelijke punt van Nederland, de Sint-Pietersberg bij Maastricht. Aangezien we nog even tijd hebben, bezoeken we in Pieterburen de zeehondencreche. Leuke diertjes, die daar goed verzorgd worden wanneer ze aanspoelen of hun moeder verloren zijn.

Heb je het over het Circuit des 25 Bosses? Dan spreek je met twee woorden: klimmen en dalen. Want dit is geen rechttoe rechtaan wandeling. Het pad kronkelt voortdurend tussen, over en onder de rotsen. ‘Een uitdagende wandeling voor getrainde benen’, zo lezen we in de gids. Helemaal waar! Reken op vijf uur, zonder pauzes, voor iets meer dan 14 kilometer flink doorstappen. Maar grillige rotspartijen, zeeën van wit zand en weergaloze vergezichten over het Forêt de Fontainebleau maken de inspanning meer dan goed.

Dat de spoorlijn in het Kylldal mogelijkheden biedt voor een fraaie lijnwandeling, kon je al in het februarinummer van Op Weg lezen. Maar het traject en zijn treinen kunnen ook ingezet worden door fietsers. De fietsvriendelijke Deutsche Bahn, die hier geen toeslag voor tweewielers vraagt, nodigt hiertoe beslist uit.

Het Sentier pédestre de l’Ourthe et de Néblon is een vrij onbekend langeafstandswandelpad in de provincie Luik. De route heeft een lusvorm, je kan dus overal starten. Wij deden dat bij Tilff in de Ourthevallei.

In Nederland aangekomen begint de Rijn zich meteen te vertakken in een brede delta. De eerste zijrivier die zich afsplitst is de Waal. Aan weerszijden van deze rivier liggen uiterwaarden die bij extreem hoog water en in de winter onder water mogen lopen.

Iets ten zuidwesten van Charleroi verkennen we een deel van de Sambervallei om dan door te steken naar de vallei van de Eau D’Heure. Dit is een heerlijke, soms wat pittige natuurwandeling, doorspekt met een flinke scheut cultuur. Voor elk wat wils.

Ten noorden van Maastricht ligt tussen Bunde en Elsloo op de oostelijke helling van de Maasvallei een langgerekt hellingbos. Door de grote hoogteverschillen is het nooit ontgonnen. Opvallend zijn de vele bronbeekjes. In de lente geuren hier daslook en bosanemoon, in de herfst paddenstoelen.

Met Luik sluiten we onze lange treinreis door de 10 Belgische provincies af. Overal vonden we twee of meer stations langs een GR- traject. Er waren makkelijke en moeilijke tochten bij, en overal viel wel wat nieuws te ontdekken. Kortom, trein en GR, het is een praktische, milieu- en portemonneevriendelijke combinatie. Als hekkensluiter kiezen we voor een prachtig maar soms ook kuitenbijtend stukje GR 573 door de vallei van de Vesder. Aan stations hier geen gebrek.

De Nederlandse Spoorwegen en Wandelnet ontwikkelden een serie wandeltochten van station naar station, geënt op LAW-paden. De wandeling Lange Duinen voert vrijwel volledig onverhard door een schitterend landschap van landduinen, bossen en heidevelden.

Openbaar vervoer is niet alleen trein, maar ook bus en tram. In deze nieuwe reeks wandeltips door de 10 Belgische provincies brengt de bus ons naar het begin- of eindpunt van een boeiende GR-tocht. Om te beginnen een verrassende tocht vol contrasten.

Enkele jaren geleden was het nog vloeken in bergwandelmiddens, nu veroveren trailrunners langzaamaan terrein. En nee, niet enkel bij berglopers in ultralichte stijl. Ook bergwandelaars met zware bepakking meten zich steeds vaker dit soort lichtgewichtschoenen aan.

Met ruim 400 hoogtemeters moet deze tocht zowat de langste en hoogste klim zijn die in ons land te vinden is. Klaar voor een daglange zenbeleving temidden water, bossen en veengrassen?

Op enkele kilometer van Lier, waar beide Netes elkaar omarmen, stroomt de Grote Nete door een haast onbewoond weidelandschap.

Het Pajottenland kan trots zijn. Sinds enkele maanden hebben ze het grootste wandelnetwerk van het land. Het bestaande netwerk werd meer dan verdubbeld en biedt nu maar liefst 760 km wandelplezier. Wij wandelden een deel van de zuidelijke uitbreiding.

De Noorderkempen zijn een populair wandelgebied, zeker als de zandige paden er droog bijliggen. Met de hulp van buslijn 450 stappen we twee etappes op de Streek-GR Kempen.