Artikeldatabank

Op de heetste zomerdag van 2013, vrijdag 2 augustus, vertrek ik ‘s morgens vroeg in Alsemberg voor mijn zesde stapdag. Het moet iets na vijven zijn wanneer ik druipend van het zweet neerplof op het terras van Relais du Marquis in Ittres. “Dag Yves, hoe gaat het?”, klinkt het naast me. Heb ik waanbeelden door de hitte? Neen,het is Kenny. Hij heeft mijn tweets gevolgd. Hij wist dat ik zou passeren en wou me verrassen…

Met zijn 3798 meter is de Grossglockner de hoogste berg van Oostenrijk. Hij schittert midden in het Nationaal Park Hohe Tauern, met meer dan 1800 km² het grootste beschermde natuurgebied van Centraal-Europa. In een belangrijk deel daarvan mogen zelfs geen permanente nederzettingen of infrastructurele elementen staan.

Uit nostalgie keek ik ernaar uit om nog eens in de buurt van het meer van Robertville te gaan wandelen. Een mooie streek waar ik jaren terug als Chirojongen in de Warche speelde. Dit keer is het aan Louis, onze zoon van 13 maanden, om in het water te spelen.

Het Berner Oberland is met de Eiger, de Mönch en de Jungfrau een gebied vol uitdagingen voor bergbeklimmers. Maar ook minder ervaren wandelaars vinden hun gading in dit fascinerende bergdecor. Als kersen op een al rijkgevulde taart passeer je enkele schitterende steden.

Zeven dagen met pak en zak en op mijn eentje door Noord-Frankrijk fietsen, dat was het idee. De recente gids Fietsen langs de Frontlijn was daarbij een geschenk uit de hemel. Voor mij de ideale manier om de Groote Oorlog beter te begrijpen en mijn grootvader, oorlogsinvalide 14-18, te gedenken. Zeker omdat we nu pas met negen kleinkinderen zijn uitgebreide memoires aan het ontdekken zijn.

Op de grens van Georgië en Rusland ligt de Hoge Kaukasus, een prachtig berggebied waar al eeuwenlang om gestreden wordt. Langs ruïnes van forten en verdedigingstorens trekken we twaalf dagen lang richting de voet van de Kazbeg, een vijfduizender.

In 1830 werd België onafhankelijk, maar het duurde nog even voor de grens met Nederland vast lag. Op de conventie van Maastricht in 1839 werd afgesproken om naast 356 hardstenen ook 388 gietijzeren grenspalen te plaatsen. Elke paal draagt het jaartal 1843 plus een nummer en een Nederlandse en een Belgische leeuw. Hoewel sommige palen na grenscorrecties en inpolderingen zijn verplaatst, staat het merendeel nog op dezelfde plek en vormen zij de ‘grijze draad’ voor het vernieuwde 370 km lange Grenslandpad.

Toen we hoorden dat ook de Moezel een eigen Steig zou krijgen, begon het meteen te kriebelen. 11 april 2014, één dag voor de officiële opening van het langeafstandspad, stonden we aan het beginpunt in Perl, klaar voor vier etappes. Een mooi begin dat smaakt naar meer. Veel meer.

GR 99 volgt de Ebro vanaf zijn bron op de zuidelijke uitlopers van de Picos de Europa tot bij de monding in de Middellandse zee ten zuiden van Tarragona. Wij liepen de eerste helft, tot Calahorra.

Op de Fiets en Wandelbeurs maakten vertegenwoordigers van het Parc Naturel des Deux Ourthes ons warm voor het Eisleck Trail, een 104 km lang wandeltraject dat het Groothertogdom met de Belgische Ardennen verbindt. We kochten brochure en wandelkaart en kregen er een drinkbus als toemaatje bij. Een opstoot van lekker warm weer was het enige wat we nog nodig hadden om drie dagen op stap te gaan.

De voorbije jaren lag er in de winter veel sneeuw in de Mourne Mountains, een gebied in het zuid-oosten van Noord-Ierland. Ideaal voor een sneeuwtrekking, zo dachten we. Maar niet in 2014. Door het milde winterweer starten we onze trekking typically British: met een kleine regenbui.

Wandelen op en tussen fossielen van miljoenen jaren oud, het lijkt wel sciencefiction. Maar op de Zuid-Engelse Jurassic Coast is het een aangename realiteit.

Niet alleen het pad kreeg een opmerkelijke update, de twee gedateerde topogidsen van GR 128, de Vlaanderenroute Oost en de Vlaanderenroute West, werden samengebracht in één nieuwe gids. Bovendien is de route nu in beide richtingen beschreven. We wandelden in voorpremière alvast een halve GR 128, van Teuven tot Eppegem.

In volle zomer is de Ardèche een publiekstrekker bij uitstek, maar in de vroege lente is de regio een oase van rust, ideaal voor een tiendaagse vakantie vol ‘dagstappers’. Want al jarenlang voel ik me eerder een ‘balladeur’ dan een ‘randonneur’.

Na twee weken drukte in India zoeken we in buurland Nepal de rust op. Daarvoor hebben we onze wandelschoenen mee. Letterlijk en figuurlijk stappen we even van de wereld af.

De Streek-GR Groene Gordel in zeven dagwandelingen.

Sinds de opening van de Rota Vicentina zijn er al meerdere lezers van Op Weg die het pad bewandeld hebben. Het volgende tochtverslag vertelt over vier prachtige lentedagen langs de kust op het Trilho dos Pescadores en vier al even prachtige dagen door het binnenland langs de Camino Historico.

Zuidwest Portugal heeft nu ook zijn langeafstandspad. En wat voor een! Op kliffen en door kilometerlange duinen kronkelt de Rota Vicentina langs de Atlantische Oceaan. Terugkeren of combineren kan langs een parallel pad door het binnenland, door eeuwenoud kurkeikbos, valleitjes, bergkammen en kleine dorpjes.