Artikeldatabank

Ons Italiaans avontuur start al in België. Op de fiets gaat het naar Aken om daar de trein te nemen naar Keulen en vervolgens de nachttrein naar Innsbrück. Om 10 uur staan we op de Brennerpas klaar voor de afdaling naar Klausen, het stadje dat al enkele malen als uitvalbasis diende voor onze tochten door Zuid-Tirol.

Nabij de grens met het Groothertogdom Luxemburg liggen drie opgewaardeerde spoorbermen zo dicht in mekaars buurt dat je ze aan elkaar kunt rijgen tot een fietslus van twee of drie dagen. Het langste RAVeLtraject tussen Gouvy en Bastogne stond al lang op mijn verlanglijst, maar ook het fietspad langs de Wiltz en een stukje Vennbahn zijn fietssmaakmakers.

Na een autorit van 900 km kamperen we vlak onder Duitslands hoogste berg. Overal waar we kijken zien we nog meer hoge bergen. Ik voel een mengeling van goesting en vertwijfeling. Is dit wel een goed idee? Gaan de kinderen dat wel kunnen? En ik, ga ik dat wel kunnen? Maar jongens toch, wat een wild idee is dit!

In 1529 trok Sultan Suleyman een eerste keer van Istanbul naar Wenen, drie jaar later volgde een tweede, vergeefse poging om de stad te veroveren. De historische route van zijn Ottomaanse leger vormde de basis voor het Sultans Trail, oorspronkelijk een wandelroute maar intussen voorzien van een fietsvariant.

Kronkelende riviervalleien in Tsjechië, voorbijglijdende vale gieren in Kroatië, zingende minaretten in de Bosnische avondschemering, fietstassen vol vijgen en mandarijnen in Montenegro en wakker worden onder een laag sneeuw in Frankrijk. Beelden genoeg om vijf maanden trappen samen te vatten.

Wanneer we thuis opstaan, lacht een fijn augustuszonnetje ons toe. Een betere start voor onze vierdaagse fietstrip – een flirt met onze landsgrenzen – konden we niet dromen.

Voor mijn generatie lagen Centraal- en Oost-Europa lang verscholen achter een IJzeren Gordijn. Met slechts een vluchtige stop in Ljubljana en recenter twee korte tripjes naar Boedapest en Tsjechië bleef er nog heel veel over om te ontdekken. Verhalen over grotendeels ontbrekende fietsinfrastructuur en roekeloos rijgedrag van automobilisten konden me niet tegenhouden.

Na een aantal fietsvakanties van om en bij de 500 km, wilden wij een langere trektocht maken. Onze dertigste huwelijksverjaardag was de ideale aanleiding. Met de tandem van Wenen naar huis leek een haalbare kaart.

In 2010 is het 25 jaar geleden dat het verdrag van Schengen komaf maakte met de grenscontroles tussen de landen van de Europese Unie. Maar wist je dat Schengen een stadje in Luxemburg is, op de grens met Duitsland en Frankrijk? Guy Raskin trok er naartoe met de fiets en stak naar hartenlust grenzen over.

Om de Germanen op afstand te houden bouwden de Romeinen langs de noordelijke grens van hun rijk een indrukwekkende verdedigingslinie. Deze Limes liep van de Noordzee tot aan de Zwarte Zee en is vandaag de perfecte gids voor een historische fietstocht.

Drie landen, de verlaten vallei van de Iller, de mondaine Bodensee, de barokke landschappen van de Allgaü, het eilandgevoel op Reichenau, het lokale ‘Bokrijk’ als start- en aankomstplek en één plezant concilie. Meer dan genoeg voor een fietslus van twee weken.

Rails en dwarsliggers, van de koolmijnen rond Aken naar de Luxemburgse staalbedrijven. Een leeggebloede slagader, dwars door onze Oostkantons. Na een eeuw lang hard labeur restte alleen nog het roemloze verval. Daaraan komt nu een einde. Of liever: een nieuw begin. Met dank aan – je raadt het al – een fietspad. De reportage in Op Weg was onderdeel van een vijfdaagse tocht van Tongeren naar Troisvierges en terug.

Op de fietskaart van het Groothertogdom is het netwerk van nationale en regionale Pistes Cyclables netjes ingekleurd, soms met volle lijnen, soms met stippellijnen. Die laatste zullen wel onverhard zijn, denk ik meteen. Verkeerd gedacht: een stippellijn is een traject op de openbare weg, een volle lijn is autovrij. En er staan flink wat volle lijnen op de kaart!

Een doorgang tussen twee heuvels is in Oostenrijk een ‘Gatter’, tussen twee bergtoppen een ‘Pass’. Op onze fietstocht van Tongeren naar Rome moeten we de Alpen over en dat doen we in de voetsporen van Romeinse legioenen, over één gatter en drie passen.

Maak je graag een lange fietsreis over rustige paden door het groen? In het buitenland, maar toch ook niet te ver weg, zodat je geen ingewikkelde constructies nodig hebt om je fiets aan de start te krijgen? Eén oplossing: de Groene Valleienroute. Een ‘klassieker’ die zijn waarde al vele malen bewezen heeft.

Het valt me altijd weer op hoeveel Dries zich nog herinnert van de reizen die hij als kind maakte. Veel meer dan ik. De reden? Zijn ouders kozen er voor om zonder auto door het leven te gaan en er jaarlijks met drie kinderen met de fiets op uit te trekken. Fietsen en kamperen maakt een reis veel intenser, daar ben ik intussen ook van overtuigd. En als het dertig jaar geleden zonder fietskar kon, dan moet het nu ook lukken. Daarom zetten we die traditie verder, ook nu onze dochter Limme er bij gekomen is.

6 juni staat te boek als D-Day. Exact 72 jaar geleden landden geallieerde troepen op de Normandische stranden om een westelijk front te openen en de Tweede Wereldoorlog te beëindigen. Vandaag kan je met de fiets het spoor van de tanks en jeeps van Generaal Patton volgen, de ‘vrijheid’ tegemoet.

Langeafstandsroutes leveren inspiratie voor de mythes, historietjes en sprookjes in onze eigen lange tochtverhalen. Fietsen door Europa langs EuroVelo 6 wordt op toon gezet met een Frans chanson in een guinguette langs de Loire en het strijkorkestje An der schönen blauen Donau. Maar soms heeft de fietser een GR-pad nodig om hem te dwingen zijn verhaal af te maken.

Zomer 2016. Op een woensdagavond stappen we met vier fietsen, twee kinderen en bagage de trein op. Een nacht later ontwaken we in München Centraal en vandaar sporen we naar Salzburg. Een prima trein met veel ruimte voor fietsen brengt ons naar de start van onze fietsvakantie.

Het verband tussen Westmalle, Westvleteren, Chimay, Orval, Rochefort, Achel en La Trappe is jullie ongetwijfeld bekend. Niets beter dan een flinke fietsdag afsluiten met een heerlijk trappistenbier. Onze trappistentocht van enkele jaren geleden smaakte naar meer, en omdat er heel wat abdijbieren zeker zo lekker zijn als een trappist, kreeg onze abdijentocht 2.0 vorm.

Drie aangrenzende landen, veel water en een flinke portie geschiedenis, inclusief een dikke laag werelderfgoed, tot zover het stoofpotje waarvan je 500 km lang kan smullen op de SaarLorLux fietsroute. In dit nummer fietsen we het eerste gedeelte: het Duitse Saarland en het Franse Lorraine.

Drie aangrenzende landen, veel water en een flinke portie geschiedenis, inclusief een dikke laag werelderfgoed, tot zover het stoofpotje waarvan je 500 km lang kan smullen op de SaarLorLux fietsroute. In dit nummer fietsen we het tweede gedeelte, via het Groothertogdom terug naar Trier.