Artikeldatabank

Een volgestouwde wagen en een zak vol wandelkaarten. Meer is niet nodig voor enkele weken avontuur in Noorwegen en Zweden samen met onze zoon van zeventien maanden. Met als top of the bill de Lofoten, een uitzonderlijk wandelgebied met bergtoppen die als drakentanden boven de zee uitsteken.

Exact twintig jaar geleden stak Marcel de eerste keer het Kanaal over voor een trektocht. “Ik liep de WoldsWay en herinner me vooral dat het vijf dagen lang prachtig weer was.” Tom pikt meteen in: “Toen ik daar was heeft het vijf dagen pijpenstelen geregend. ”Beknopt verslag van een boeiende namiddag vol anekdotes met één rode draad: een passie voor Britse trails.

We bekijken de Schelde eens van Waalse kant. Na een ommetje langs een heuse ‘berg’, komen we aan in zo niet de oudste, dan toch een van de boeiendste kunststeden van het land: Doornik.

Van afwisseling gesproken: het ene moment duik je een bos, boomgaard, vallei of holle weg in en geniet je van de beslotenheid van het landschap. Even later wandel je over een plateau en zijn het de vergezichten die je verwonderen. Hoog tijd dat hier een Streek-GR kwam.

De vorig jaar verschenen Franstalige topogids ‘L’Amblève par les GR’ bevat behalve trajecten van GR 56, GR 14 en GR 571 ook tien lustochten die aansluiten op de hoofdroute. Allemaal samen meer dan inspiratie genoeg om in de Oostkantons mijn eigen rondje Amblève en Warche te gaan stappen.

Aan de voet van het kasteel maakt de Dordogne haar volgende bocht. Of beter: boven op de rots aan de volgende bocht heeft in de middeleeuwen weer iemand een kasteel laten bouwen. Voor we het via enkele steile keienstraatjes beklimmen laten we nog even onze gedachten verdampen, samen met de laatste mistslierten. In de Franse departementen Dordogne en Lot, meer bepaald de regio’s Périgord en Quercy, is het niet eenvoudig lange dagtochten te maken. Zelfs voor echte GR-wandelaars is er gewoonweg te veel afleiding.

Het uitgestrekte Noorwegen biedt eindeloze mogelijkheden voor trektochten in een unieke natuur. Wij doorkruisten Trollheimen, Dovrefjell en Rondane, drie aansluitende gebieden ten zuiden van Trondheim.

In het NatuurWandelPark delux, de jongste wandeltelg van de Eifel, proefden we drie dagen van de Duits-Luxemburgse grensstreek. Met een snuifje België.

Grillige kalkbergen, mysterieuze karstvlakten en een zee van bloemen: het Parco del Marguareis is een fascinerend wandelgebied. Maak kennis met het meest onderschatte natuurpark van de Italiaanse Alpen.

Meren, plassen, sloten, kanalen en moerassen: in de winter is WaterReijk een gedroomde plek voor heldhaftige schaatstochten, in de zomer een schitterend decor voor wandel- of fietstochten langs wuivend riet en schilderachtige waterdorpen.

De Leie bracht Oost-Vlaanderen goud en roem en bepaalt mee het unieke uitzicht en de sfeer van de Gentse binnenstad. We kronkelen mee met de laatste 20 km van de rivier voor die zich oplost in de Schelde.

Mijn zoon 9, mijn vader 67. En ik? Ergens middenin. Een bergtocht met ons drietjes leek ons een spannende uitdaging, nu het nog kan, nu het al kan. De keuze viel op de Prättigauer Höhenweg in het Zwitserse Graübunden om drie generaties naar de top te leiden.

Helemaal in het zuiden van Duitsland, aan drie kanten omgeven door buurland Oostenrijk, liggen de Allgäuer Alpen. Pal op de grens op de kammen is de Steinbocktour uitgezet.

Ik krijg een mail van Alpy vzw: “Er is tijdens de krokusvakantie nog één plaats vrij om te gaan sneeuwschoenwandelen in de Pyreneeën. De groep zoekt een zesde enthousiasteling.” Ik lees het geen twee keer en stuur een enthousiaste mail.

Met de Viroin als leidraad balanceren we op de rand van de Kalksteenribbel en de Ardennenbossen. We ontdekken één van de merkwaardigste natuurverschijnselen in ons landje, de Fondry des Chiens, en lopen door één van de mooiste dorpen van Wallonië.

Grensgebieden herbergen vele verhalen. Dat geldt zeker voor de Duits-Tsjechische grens, waar de Nurtschweg 133 kilometer lang slingert langs het voormalige IJzeren Gordijn dat tot 1989 hermetisch was afgesloten.

Greeters zijn enthousiaste vrijwilligers die bezoekers enkele uren op sleeptouw nemen door hun stad of streek. In het regionaal natuurpark Scarpe-Escaut, net over de Franse grens, gingen wij met twee van hen op pad. Een persoonlijke en boeiende kennismaking met de groene long van dit voormalige mijngebied, vol verlaten terrils, uitgestrekte domeinbossen en imposante waterpartijen.

“Je zal mij gemakkelijk vinden, ik woon langs GR 128 in Deurle”, had Lieven Vantieghem me aan de telefoon gezegd. Meteen de perfecte binnenkomer voor wat een boeiende babbel met een medestander èn tegelijk atypische GR-man zou worden.

Sinds enkele jaren kan je op ‘markeerreis’ naar de Balkan. In groep wandel je een stuk van de historische route die het Ottomaanse leger van Sultan Suleyman in 1529 aflegde tussen Istanbul en Wenen, en onderweg breng je markeringen aan. Op de Fiets en Wandelbeurs hadden we een gesprek met de initiatiefnemer van dit veelzijdigeproject, Sedat Çakir.

Andalusië heeft wandelaars meer te bieden dan de Alpujarras en de Sierra Nevada. De Axarquía bijvoorbeeld: een bergstreek ten noordoosten van Málaga met oogverblindend witte dorpen en een klimaat zo zacht dat er zelfs in de winter van alles in bloei staat.