Artikeldatabank

Halt houden bij een visfrituur, een hopeloze strijd leveren met Po-muggen, uitrusten in de snuit van een Ferrari, Marco Pantani begroeten en de Apennijnen oversteken. Alle wegen leiden naar Rome, maar ook onderweg valt er heel wat te beleven.

“Ik werd 60 en hoopte op nieuwe inzichten voor een nieuwe levensfase. Maar zoiets heeft tijd nodig, en een leeg hoofd. Daarom stapte ik op de fiets, van Brugge naar Rome en terug. Wind en regen waren mijn deel, maar eenmaal onderweg had ik daar weinig last van. Want de weg, dat is magie. Iedere dag opnieuw.”

Op mijn verlanglijstje stond al lang een bezoek aan het Kröller-Müller Museum in de Hoge Veluwe. Ik trommel een vriendin op en samen zetten we volgend plan uit: op ons stalen ros in één dag 180 km naar het park, gevolgd door een dag kunst en op dag drie de hele route terug naar huis. Onze achterban lacht ons vierkant uit: dat lukt jullie nooit...

Het valt me altijd weer op hoeveel Dries zich nog herinnert van de reizen die hij als kind maakte. Veel meer dan ik. De reden? Zijn ouders kozen er voor om zonder auto door het leven te gaan en er jaarlijks met drie kinderen met de fiets op uit te trekken. Fietsen en kamperen maakt een reis veel intenser, daar ben ik intussen ook van overtuigd. En als het dertig jaar geleden zonder fietskar kon, dan moet het nu ook lukken. Daarom zetten we die traditie verder, ook nu onze dochter Limme er bij gekomen is.

Wat oorspronkelijk een cadeau was voor een plechtige communie is inmiddels voor meter Andrea en metekind Nele een vaste zomertraditie geworden: fietsen naar Barjac, vanuit alle richtingen.

Mijn fiets staat te popelen om aan de tand gevoeld te worden. En is er een zwaardere beproeving voor een fiets dan de Vlaamse wegen? Bovendien heeft België nu ook zijn bivakzones, vergelijkbaar met het paalkamperen in Nederland. Behalve een plekje voor de tent en soms een waterpomp zijn er geen voorzieningen. De fiets en ik zijn benieuwd.

Langeafstandsroutes leveren inspiratie voor de mythes, historietjes en sprookjes in onze eigen lange tochtverhalen. Fietsen door Europa langs EuroVelo 6 wordt op toon gezet met een Frans chanson in een guinguette langs de Loire en het strijkorkestje An der schönen blauen Donau. Maar soms heeft de fietser een GR-pad nodig om hem te dwingen zijn verhaal af te maken.

Omwille van zijn rijke verleden en zijn unieke landschappen geniet de Italiaanse regio Toscane een fabelachtige reputatie. Ook voor de fietsende reiziger is het een aantrekkelijk gebied.

In de tuinkamer bij Joke in Harlingen buig ik me samen met Siebrig van Beleef Friesland over de opengevouwen kaart. Het aroma van eerlijke koffie en fruitig parfum prikkelt mijn neusvleugels. In de zomer is ‘Fryslân’ voor een doorgewinterde fietser het El Dorado.

Meng mooie zandstranden, kilometers dijken, lange rijen populieren en uitgestrekte vette polders met een hele rits kreken. Kruid af met gezellige vestingstadjes en pittoreske polderdorpjes en blus het geheel met een flinke scheut Westerschelde. Tot zover het recept voor een uiterst gevarieerde fietstocht door een stukje Vlaanderen in Nederland.

Mei 2016. Terwijl België even het warmste plekje van Europa is, trekken wij naar het regenachtige Italië voor een rondrit door Salento, het zuidelijkste stukje van Apulië.

In de 20ste eeuw kleurden de koolmijnen de geschiedenis van het gebied tussen het Limburgse Beringen en het Duitse Düren. Vandaag wordt over de grenzen heen intensief samengewerkt om deze regio een nieuw leven te geven als groene long. Daar hoort vanzelfsprekend een fietsroute bij.

De Veluwe is veel uitgestrekter dan het bekende Nationaal Park. Heide, stuifzand en bos, schapen en beken, een doodstil dorp en een art deco zendstation, tot zover de ingrediënten van een prachtige fietstocht.

In de zomer van 2015 fietsten we vanuit Gent via de Noordzeeroute LF 1 naar Den Haag. Terugkeren deden we langs Biesbosch. Vorige zomer stond het vervolg op het programma: vanuit Den Haag verder noordwaarts en via twee Waddeneilanden naar eindbestemming Groningen

Na eerdere fietsvakanties in Denemarken, Nederland en Duitsland namen we ons voor om in de zomer een grote tocht te maken richting Bremen. Op de oever van de Weser zouden we de Sprookjesroute volgen, langs stadjes en steden die het decor vormen voor de wondere wereld van de gebroeders Grimm.

Een weekend nadat de officiële elfstedentocht per fiets gereden is, zetten wij koers richting Friesland. Het doel: ongeveer hetzelfde parcours aftrappen, maar dan op ons eigen ritme.