Artikeldatabank

Midden in de Gelderse Poort, omgeven door de Rijn en zijn rivierarmen, ligt de gemeente Rijnwaarden, in de volksmond ook wel ‘t Gelders Eiland genoemd. De uiterwaarden werden teruggegeven aan de natuur met als gevolg kilometers dijk, karakteristieke dijkhuizen, oeverzwaluwen, beverburchten en overal water. Kortom het ultieme fietsplezier.

In 1997 werd de legendarische Elfstedentocht voor het laatst geschaatst. Toch is de tocht overal in Friesland springlevend, en niet alleen bij schaatsers. De zomeropties zijn talrijk: met de fiets, te voet, met de step, op skeelers, met de kano, in een huifkar, op een boot of met de auto. Afhankelijk van het vervoermiddel bedraagt de afstand tussen 200 en 260 km.

Een intrigerende puzzel van vlakken en lijnen vult de hele horizon. In een uurtje zijn we vanuit de vlakke groene polders tot in deze canyon van 21ste-eeuwse architectuur gefietst. Een groter contrast bestaat niet.

“We zijn weer mooi op tijd aangekomen”, roept de conducteur om als we het station van Arnhem binnenrijden. “En aan de Belgische fietser: welkom in Nederland!” De ideale start voor 1.300 km met Jan Wolkers en Piet Mondriaan, van Pishoek tot Moddergat, van Sexbierum naar Vrouwenpolder.

Een doorgang tussen twee heuvels is in Oostenrijk een ‘Gatter’, tussen twee bergtoppen een ‘Pass’. Op onze fietstocht van Tongeren naar Rome moeten we de Alpen over en dat doen we in de voetsporen van Romeinse legioenen, over één gatter en drie passen.

Soms moet je opzij springen voor een Russische jeep, een andere keer dreigt een grenswachter je terug te sturen. Maar er zijn bergen, rivieren, lagunes, stranden en bruisende steden om de nare momenten snel te vergeten. Dagboeknotities van een citytrip per fiets van Zuid-Tirol tot de Adriatische kust.

Van het Zwanenwater over Groningse terpen tot Brabantse vennen, ik maak mijn rondje Nederland helemaal rond. Op en over dijken en duinen, bergen en heuvels. Langs bossen, heide en polders. Dwars door dorpen en steden met een heel eigen karakter.

Tussen Maastricht en Kessenich toont de Grens-Maas zich als een slome, ondiepe rivier, onbevaarbaar voor vrachtschepen. Een gedroomd gebied voor de pleziervaart maar ook voor oeverfietsers.

Halt houden bij een visfrituur, een hopeloze strijd leveren met Po-muggen, uitrusten in de snuit van een Ferrari, Marco Pantani begroeten en de Apennijnen oversteken. Alle wegen leiden naar Rome, maar ook onderweg valt er heel wat te beleven.

“Ik werd 60 en hoopte op nieuwe inzichten voor een nieuwe levensfase. Maar zoiets heeft tijd nodig, en een leeg hoofd. Daarom stapte ik op de fiets, van Brugge naar Rome en terug. Wind en regen waren mijn deel, maar eenmaal onderweg had ik daar weinig last van. Want de weg, dat is magie. Iedere dag opnieuw.”

Op mijn verlanglijstje stond al lang een bezoek aan het Kröller-Müller Museum in de Hoge Veluwe. Ik trommel een vriendin op en samen zetten we volgend plan uit: op ons stalen ros in één dag 180 km naar het park, gevolgd door een dag kunst en op dag drie de hele route terug naar huis. Onze achterban lacht ons vierkant uit: dat lukt jullie nooit...

Het valt me altijd weer op hoeveel Dries zich nog herinnert van de reizen die hij als kind maakte. Veel meer dan ik. De reden? Zijn ouders kozen er voor om zonder auto door het leven te gaan en er jaarlijks met drie kinderen met de fiets op uit te trekken. Fietsen en kamperen maakt een reis veel intenser, daar ben ik intussen ook van overtuigd. En als het dertig jaar geleden zonder fietskar kon, dan moet het nu ook lukken. Daarom zetten we die traditie verder, ook nu onze dochter Limme er bij gekomen is.

Wat oorspronkelijk een cadeau was voor een plechtige communie is inmiddels voor meter Andrea en metekind Nele een vaste zomertraditie geworden: fietsen naar Barjac, vanuit alle richtingen.

Mijn fiets staat te popelen om aan de tand gevoeld te worden. En is er een zwaardere beproeving voor een fiets dan de Vlaamse wegen? Bovendien heeft België nu ook zijn bivakzones, vergelijkbaar met het paalkamperen in Nederland. Behalve een plekje voor de tent en soms een waterpomp zijn er geen voorzieningen. De fiets en ik zijn benieuwd.

Omwille van zijn rijke verleden en zijn unieke landschappen geniet de Italiaanse regio Toscane een fabelachtige reputatie. Ook voor de fietsende reiziger is het een aantrekkelijk gebied.

In de tuinkamer bij Joke in Harlingen buig ik me samen met Siebrig van Beleef Friesland over de opengevouwen kaart. Het aroma van eerlijke koffie en fruitig parfum prikkelt mijn neusvleugels. In de zomer is ‘Fryslân’ voor een doorgewinterde fietser het El Dorado.

Meng mooie zandstranden, kilometers dijken, lange rijen populieren en uitgestrekte vette polders met een hele rits kreken. Kruid af met gezellige vestingstadjes en pittoreske polderdorpjes en blus het geheel met een flinke scheut Westerschelde. Tot zover het recept voor een uiterst gevarieerde fietstocht door een stukje Vlaanderen in Nederland.