Artikeldatabank

De Pyreneeën zijn nog altijd één van de meest aantrekkelijke wandelgebieden van Europa. Recentelijk kwamen er naast de gekende GR-paden een aantal luswandelingen bij. De nieuwste telg is de Senda de Camille, die 112 km lang flirt met de Frans-Spaanse grens. Het Parc National des Pyrénées en het Parque Natural de Los Valles Occidentales zijn gastheer en we kijken uit naar Camille, de laatste inheemse bruine beer van de Pyreneeën.

Ongetwijfeld doet GR 10 bij veel wandelaars een belletje rinkelen. Negenennegentig keer kwam ik bij het surfen terecht in de adembenemend mooie wereld van de Franse Pyreneeën. Tot die ene keer, toen ik even mooie natuurbeelden te zien kreeg uit een gebied 500 km zuidelijker. Vlakbij Avila en Salamanca dwarst de Spaanse GR 10 het Regionaal Natuurpark Sierra de Gredos. Een aanrader voor al wie, ver weg van het massatoerisme, een authentiek stuk Spanje wil ontdekken.

Ik zie drie rotspunten in de zee verschijnen en realiseer mij dat het grote wandelavontuur gaat beginnen. De rotsen liggen bijna op het strand van Blanes en markeren het officiële startpunt van de 220 kilometer lange, verrassend mooie Costa Brava Way.

Extremadura betekent letterlijk ‘het land van de extreme hardheid’. In de zomer lopen de temperaturen in het zuidwesten van Spanje, tegen de Portugese grens, hoog op, in de winter is het bitterkoud. Maar tijdens het zachte voorjaar staat de dehesa in bloei. Dit typische cultuurlandschap biedt, met zijn her en der verspreid staande kurkensteeneiken, schaduw aan mens en dier. De ondergrond is het ene jaar een met bloemen bezaaide weide, enkele jaren later omgeploegd tot akker, om vervolgens een tijdje braak te liggen. Wij maakten er heerlijke tochten, onderweg tussen het Romeinse Merida en de middeleeuwse steden Trujillo en Caceres. Eindigen deden we in het Europese vogelwalhalla, het nationaal park Monfragüe.

Om zich te beschermen tegen invallen van de ‘barbaren’ uit het noorden bouwden de Romeinen een verdedigingsstelsel langs de Limes, de noordgrens van hun rijk. Tientallen forten en wachttorens, verbonden door een weg, te land of te water, met de Rijn als blauwe draad. Wat daar vandaag van overblijft ontdek je op het Romeinse Limespad.

Reynaert de Vos himself stapte voor de gelegenheid de vernieuwde Streek-GR Waas- en Reynaertland van Lokeren naar Hulst en wij hadden de eer hem een paar vragen te stellen. Reynaert, intussen niet meer van de jongsten, geniet van de aandacht die hem te beurt valt en probeert ons van zijn onschuld te overtuigen. We kunnen de lezer niet garanderen dat zijn verhaal 100 % waarheidsgetrouw is. Een vos verliest zijn haren, maar niet zijn streken.

Vier maanden zijn wij ‘op weg’ geweest. Via GR-paden en pelgrimspaden, van Puurs helemaal tot in Santiago de Compostela. Dagelijkse reflecties vonden hun weg naar het thuisfront, eerst via een blog, later in een boek. De fragmenten laten zien waar pelgrimeren echt om draait.

In 2007 werd de gloednieuwe GR 240 gepresenteerd, een 300 km lange lus helemaal rond de Sierra Nevada in Andalusië. Het pad blijft grotendeels op de bergflanken tussen 1800 en2200 meter hoogte en werd Sendero Sulayr gedoopt, naar de Moorse naam voor deze bergketen.

In 1843 reisden drie deftige Drentse heren per koets naar het Duitse kuuroord Bad Bentheim. Ze leden aan podagra, voetjicht, en hoopten dat het geneeskrachtige water hen zou genezen. Na drie maanden kuren waren ze van hun kwaal verlost en uit blijdschap liepen ze terug naar Coevorden.

We weten het allemaal: goede buren zijn beter dan verre vrienden. Op het Noaberpad bezoeken we de goede buren of‘noabers’ langs een groot stuk van de Nederlands-Duitse grens.