Artikeldatabank

Belofte maakt schuld, dus bezegel ik mijn verbond met de Rijn met een hangslot aan de spoorwegbrug in Keulen. Van kleine bergbeek en ijzige gletsjerrivier heb ik haar zien groeien tot een statige, fiere stroom. Benieuwd welke gedaantewisseling ze deze keer toont.

Een huis, kleine kinderen en een job, het leven van jonge ouders kan soms druk zijn. De oude gewoonte om regelmatig op trektocht te gaan, lijkt verleden tijd. Of toch niet?

Een gaper is een bord boven de deur, waarmee Anzegemnaren hun heilzame kruidenaftreksels probeerden te slijten aan pelgrims. Later is de naam ook toebedeeld aan al wie de borden met open mond bekeek. Op de fiets kan je je vandaag vergapen aan de uitgestrekte landschappen, de historische bezienswaardigheden en de flinke kuitenbijters op de scheiding tussen het bekken van Leie en Schelde.

Rails en dwarsliggers, van de koolmijnen rond Aken naar de Luxemburgse staalbedrijven. Een leeggebloede slagader, dwars door onze Oostkantons. Na een eeuw lang hard labeur restte alleen nog het roemloze verval. Daaraan komt nu een einde. Of liever: een nieuw begin. Met dank aan – je raadt het al – een fietspad. De reportage in Op Weg was onderdeel van een vijfdaagse tocht van Tongeren naar Troisvierges en terug.

Het zal je maar overkomen dat je huis pal op de landsgrens ligt. Maar in Baarle-Hertog is de puzzel nog een stuk moeilijker. Welkom in het merkwaardigste dorp ter wereld!

Fervente langeafstandsfietsers als we zijn kozen we al tweemaal voor een fietstocht vanuit de Kempen naar de Moezel. Een gps hoeft niet, voor ons is kaartlezen een onlosmakelijk deel van het avontuur. Bijgevolg ontdekten we een aantal prachtige routes door de Ardennen en de Eifel.

Deze afwisselende fietslus op het Limburgse knooppuntennetwerk brengt je door de vochtige bossen en de droge heidegebieden van Midden-Limburg.

Twee eeuwen geleden ging alle vervoer per postkoets of boot. Later kwam de trein erbij. Vandaag hebben vele oude postwegen, jaagpaden en spoorwegbeddingen een tweede leven gekregen als ‘groene’ wegen. Veilig, rustig en relatief vlak, kortom een feest voor fietsers. Bijgevolg hoef je helemaal geen berggeit te zijn om tot aan de Alpen te fietsen.

Even ten zuiden van Brussel strekt zich een van de grootste bossen van België uit: het Zoniënwoud. Eeuwenlang was dit een moeilijk doordringbaar gebied met overwegend eikenbomen, tot het in de loop van de 18de eeuw werd getransformeerd tot een woud van statige beuken. De resterende 4400 ha zijn intussen beschermd en je kan er in alle rust wandelen, joggen... én fietsen!

De snelste weg van Leuven naar Brussel? Vergeet de E40 en de drukke N2. Een hogesnelheidstrein? Geen sprake van, Louis T ligt nog dwars op het spoor. De snelste snelweg voor de fietsende werkmens is nog de jongste HST-fietsroute. We deden de test tijdens een zeldzaam warm weekend en in omgekeerde richting. Eeuwige dwarsliggers.

850 kilometer. Zo uitgebreid is het Fietsroutenetwerk VeloTour Hoge Venen - Eifel. Voor ons Vlamingen die vertrouwd zijn met knooppunten is dat gefundenes Fressen. Welkom in de Oostkantons!

Familiale omstandigheden dwongen ons om afgelopen zomer dicht bij huis te blijven. Een ideaal moment om een stukje Vlaanderen te ontdekken. We kozen meteen voor het échte werk en fietsten de volledige Vlaanderen Fietsroute in twee delen: de westelijke lus in juni en de oostelijke in juli.

In de prachtige streek tussen Durbuy en Marche-en-Famenne ligt een gloednieuw knooppuntennetwerk: ‘Famenne à Vélo’. Wij combineerden het met enkele RAVeL-trajecten tot een mooie tweedaagse fietstocht tussen Ciney en Marloie.

Het zal deze zomer zeker storm lopen op de Vennbahn, de voormalige goederenspoorlijn tussen het Duitse Aken en het Luxemburgse Troisvierges. Zeker nu het project een Europese award kreeg en op de Fiets- en wandelbeurs werd uitgeroepen tot ‘fietsroute van het jaar’. Nieuw zijn 16 lustochten, uitgetekend op en rond het pronkstuk van de Oostkantons.

“Leg u in de zon en laat begaan”. Met dat devies kom je meestal niet ver op een fietstrektocht, maar deze keer is er wel iets mee te doen. We luisterden naar de dichters en reden van Lanaken naar Tongeren en terug, een atypische trektocht.

Wanneer ik op een vredige lentedag anno 2014 de brug van Schoonaarde opdraai, zit ik meteen in het strijdgewoel van 1914. Een veldslag van nationaal belang bovendien. Hoe langer de Duitsers hier tegengehouden worden, hoe meer troepen vanuit de verloren vesting Antwerpen richting IJzer kunnen ontsnappen.

Midden in de Gelderse Poort, omgeven door de Rijn en zijn rivierarmen, ligt de gemeente Rijnwaarden, in de volksmond ook wel ‘t Gelders Eiland genoemd. De uiterwaarden werden teruggegeven aan de natuur met als gevolg kilometers dijk, karakteristieke dijkhuizen, oeverzwaluwen, beverburchten en overal water. Kortom het ultieme fietsplezier.

Wandelen is mijn hobby, met GR als wit-rode draad. Maar eenmaal per jaar springen mijn broer en ik op de fiets voor een meerdaagse tocht met overnachting in jeugdherbergen. Afgelopen zomer werden het vier prachtige fietsdagen langs Limburgse fietsknooppunten en Waalse Rando-Vélos.

In 1997 werd de legendarische Elfstedentocht voor het laatst geschaatst. Toch is de tocht overal in Friesland springlevend, en niet alleen bij schaatsers. De zomeropties zijn talrijk: met de fiets, te voet, met de step, op skeelers, met de kano, in een huifkar, op een boot of met de auto. Afhankelijk van het vervoermiddel bedraagt de afstand tussen 200 en 260 km.

Vergane industriële glorie, al dan niet met een herbestemming, vind je op vele plaatsen. Dus zeker in de regio die lange tijd aan de top stond van de industriële revolutie: Wallonië. Tijdens een zesdaagse tocht fietsten we langs rivieren en kanalen terug in de tijd, met een blik op de toekomst.

Een intrigerende puzzel van vlakken en lijnen vult de hele horizon. In een uurtje zijn we vanuit de vlakke groene polders tot in deze canyon van 21ste-eeuwse architectuur gefietst. Een groter contrast bestaat niet.

Een van mijn fietsvrienden woont net over de Schelde, in de regio die men Picardisch Wallonië noemt. Lopend en fietsend ontdekte hij ‘zijn’ heuvelland, een stukje Henegouwen vol akkerland, vredige dorpjes en enkele steden op mensenmaat.

Zoals haar naam doet vermoeden was Eau d’Heure een riviertje dat na een regenbui van een uur buiten haar oevers trad. In de jaren 70 van vorige eeuw werd daarom een stuwdam gebouwd en ontstond het grootste merengebied van België.

“We zijn weer mooi op tijd aangekomen”, roept de conducteur om als we het station van Arnhem binnenrijden. “En aan de Belgische fietser: welkom in Nederland!” De ideale start voor 1.300 km met Jan Wolkers en Piet Mondriaan, van Pishoek tot Moddergat, van Sexbierum naar Vrouwenpolder.

Een West-Vlaams fietskoppel dat op een Limburgse boerderij om water gaat bedelen en twee Nederlandse opa’s die in een twijfelaar bekomen van 120 km Vlaamse kasseien en heuvels. Zon, wind, regen en kuitenbijters maken van de Vlaanderen Fietsroute vaak geen lachertje. Maar af en toe een portie Vlaamse lol moet kunnen natuurlijk. Met een gloednieuwe gids hopen we alvast meer liefhebbers van een sportief avontuur aan de startlijn te krijgen.

Van het Zwanenwater over Groningse terpen tot Brabantse vennen, ik maak mijn rondje Nederland helemaal rond. Op en over dijken en duinen, bergen en heuvels. Langs bossen, heide en polders. Dwars door dorpen en steden met een heel eigen karakter.

Tussen Maastricht en Kessenich toont de Grens-Maas zich als een slome, ondiepe rivier, onbevaarbaar voor vrachtschepen. Een gedroomd gebied voor de pleziervaart maar ook voor oeverfietsers.

Vincent Van Gogh kennen we allemaal als kunstenaar, maar weet je ook dat hij twee jaar als predikant in de Borinage heeft gewoond? Naar aanleiding van Mons 2015 en 125 jaar Van Gogh wordt dit vergeten stukje geschiedenis nieuw leven ingeblazen, ook met een fietsroute.

Op mijn verlanglijstje stond al lang een bezoek aan het Kröller-Müller Museum in de Hoge Veluwe. Ik trommel een vriendin op en samen zetten we volgend plan uit: op ons stalen ros in één dag 180 km naar het park, gevolgd door een dag kunst en op dag drie de hele route terug naar huis. Onze achterban lacht ons vierkant uit: dat lukt jullie nooit...

Maak je graag een lange fietsreis over rustige paden door het groen? In het buitenland, maar toch ook niet te ver weg, zodat je geen ingewikkelde constructies nodig hebt om je fiets aan de start te krijgen? Eén oplossing: de Groene Valleienroute. Een ‘klassieker’ die zijn waarde al vele malen bewezen heeft.