Artikeldatabank

Er was natuurlijk Man bijt hond. Maar er is meer aan de hand. De weg naar Santiago de Compostela is populair, zoveel is duidelijk. Al zijn er net als vroeger pelgrims in alle soorten: van diep gelovige bedevaarders tot fiets- en wandeltoeristen met oog voor landschap en kunst. Van jongeren op zoek naar zingeving tot vijftigers op zoek naar rust. Allemaal met een motto: de weg is het doel.

Een trip door de geschiedenis, rustige wegen, onverwachte hoekjes, een brok natuur en … het onderweg zijn overstijgt het einddoel. Als dat de maatstaven zijn voor de berekening van het GR-gehalte van een tocht, dan haalt een aantal wandelingen in Parijs een hoog cijfer. Proef op de som zijn de expedities uit de topogids Parcs et Jardins de Paris … a pied.

Vier maanden zijn wij ‘op weg’ geweest. Via GR-paden en pelgrimspaden, van Puurs helemaal tot in Santiago de Compostela. Dagelijkse reflecties vonden hun weg naar het thuisfront, eerst via een blog, later in een boek. De fragmenten laten zien waar pelgrimeren echt om draait.

Op een bergtocht van Vlaanderen naar Frankrijk (en terug) valt veel te leren. Bijvoorbeeld dat je niet noodzakelijk naar buiten moet om van een landschap te genieten. Of dat meertaligheid geen vereiste is om een andere cultuur te beminnen. En hoe je een trappist kunt vervangen door… een kop thee.

Moet een grote tocht een doel hebben? De weg is voor de langeafstandswandelaar toch aangrijpender dan het einddoel? Maar als de ontknoping zich afspeelt tussen Bernini’s zuilenrijen op een volgepakt Sint-Pietersplein, dan moet dat toch wel een bijzonder finishmoment zijn. Els Geeraert en Piet Hardeman getuigen.

Wandelaars die de regio Nord–Pas-de-Calais bezoeken blijven meestal hangen rond de beroemde Cap Gris Nez en Cap Blanc Nez. Toch loont het zeker de moeite om een blik te werpen op het onbekende en rustige hinterland van Boulogne-sur-Mer. Waarom niet eens een stapje wagen op de hoogten van de Boulonnais?

Bij wijze van uitzondering deden we het voor één keer begeleid. Tien hoteleigenaars/wandelaars verspreid over de belangrijkste Franse bergmassieven bieden gasten een hartelijk onthaal, de geneugten van de lokale keuken en hun gigantische terreinkennis. Resultaat was een uitzonderlijk rijke wandelvakantie.

In de ban van Frankrijk. Niet omwille van de wijn, de zon of de cols, maar omdat het een paradijs is voor wandelaars. Met Jan Van Meirvenne hebben we een fan én een kenner in eigen GR-kringen rondlopen. Tijd voor een gesprek over het land dat tevens de bakermat van GR is.

Op weg naar het Normandische schiereiland Cotentin gaat het steeds harder regenen. Maar op het moment dat we Carentan binnenrijden, breken de wolken open. De toon voor een prachtige wandelvakantie vol herinneringen aan D-day is meteen gezet.

Met stenen hebben wij nog nooit gecommuniceerd. Maar tijdens een trektocht rond de Cap de la Hague in Normandië ontdekten we dat stenen kunnen fluisteren, knarsen, grommen en lachen.

Op weg naar een zuiderse bestemming rijden vele vakantiegangers langs het Belledonne Massief. Ze zouden beter hier stoppen, want je vindt er ook in het hoogseizoen rust en eenzaamheid. De beste manier om deze onbekende schone te leren kennen is te voet via de ruige bergpaden van GR 549.

Een wintertrektocht door de Franse Alpen, dat was de planning. Het weer was goed en de sneeuwschoenen stonden klaar. Maar felle sneeuwval en lawinegevaar gooiden roet in het eten. Stappen werd ploeteren en baggeren. Maar de prachtige omgeving maakte veel goed.