Artikeldatabank

Het kalkmassief van de Sint-Pietersberg ligt op de grens van Vlaanderen, Wallonië en Nederland. Het vormt een afwisselend fietsgebied met vlakke trajecten in de rivierdalen en pittige klimmetjes daartussen.

In de middeleeuwen waren de Hanzesteden bloeiende handelscentra, met elkaar verbonden door waterwegen. Tegenwoordig hoef je niet meer aan boord van een schip te gaan om ze te bezoeken. Ook op de fiets kan je hun rijke geschiedenis herbeleven en genieten van het vele groen.

Drie landen, de verlaten vallei van de Iller, de mondaine Bodensee, de barokke landschappen van de Allgaü, het eilandgevoel op Reichenau, het lokale ‘Bokrijk’ als start- en aankomstplek en één plezant concilie. Meer dan genoeg voor een fietslus van twee weken.

Belofte maakt schuld, dus bezegel ik mijn verbond met de Rijn met een hangslot aan de spoorwegbrug in Keulen. Van kleine bergbeek en ijzige gletsjerrivier heb ik haar zien groeien tot een statige, fiere stroom. Benieuwd welke gedaantewisseling ze deze keer toont.

Twee bewegwijzerde fietsroutes doorkruisen het platteland van de Rijselse Metropool. Over de groene heuvels van de Ferrain en de jaagpaden langs het water dat het landschap heeft geboetseerd is het in alle rust fietsen. De plezierhavens in Wambrechies en Deûlémont liggen als verleidelijke hydriaden te lonken…

Er is géén geschiedenis, tenzij deze ingekleurd door de winnaar. Die gedachte nam ik mee op weg naar Verdun. Vier jaar lang woedde een stellingenoorlog om een meter hoger of lager, een akker meer of minder. Poëzie van het inferno voorbij ‘t graf van duizend soldaten, altijd iemands vader, altijd iemands kind, duizend en duizend soldaten en nog…

Ruige kusten, wind en zee, bossen en legenden, dolmens en menhirs: Bretagne is mysterieus en aantrekkelijk tegelijk. De regio doet bovendien veel inspanningen om het voor fietsers nog aantrekkelijker te maken: van de 2000 kilometer geplande ‘voies vertes’ is vandaag ongeveer de helft gerealiseerd.

Bach wist het al: Brandenburg, daar zit muziek in! Voor ons fietsers betekent dit fietspaden in uitzonderlijk goede staat, met gladde asfaltstroken en goed onderhouden klinkerpaden. Ja, het is goed fietsen door de prachtige rivierlandschappen van de rivieren Havel, Oder en Spree. Van ouverture tot finale: een rondrit door Brandenburg.

Om onderweg vogels, vissen of zeehondjes te zien moet je soms wat geluk hebben. Maar wie weet, als je wél eens geluk bij een ongeluk hebt, kan je er van een welbepaalde ‘storing’ genezen. Als de poort van de kapel open is tenminste.

Rails en dwarsliggers, van de koolmijnen rond Aken naar de Luxemburgse staalbedrijven. Een leeggebloede slagader, dwars door onze Oostkantons. Na een eeuw lang hard labeur restte alleen nog het roemloze verval. Daaraan komt nu een einde. Of liever: een nieuw begin. Met dank aan – je raadt het al – een fietspad. De reportage in Op Weg was onderdeel van een vijfdaagse tocht van Tongeren naar Troisvierges en terug.

Fervente langeafstandsfietsers als we zijn kozen we al tweemaal voor een fietstocht vanuit de Kempen naar de Moezel. Een gps hoeft niet, voor ons is kaartlezen een onlosmakelijk deel van het avontuur. Bijgevolg ontdekten we een aantal prachtige routes door de Ardennen en de Eifel.

Paleizen voor koningen en arbeiders, gotische kathedralen, een beroemde treinwagon en weiden vol grazende koeien. In Picardië vind je het allemaal. Vier fietstips, halverwege tussen België en Parijs.

Dwars door de Cantal, het meest zuidwestelijke departement van de Auvergne, loopt een 160 km lange fietsroute: de Transvolcan. Een wondermooie, maar uitdagende route. Met de Pas de Peyrol letterlijk en figuurlijk als hoogtepunt.

Duizenden jaren geleden zijn de vulkanen van Centraal-Frankrijk zachtjes ingeslapen. Wat rest is een landschap vol kraters, meren en bizarre lavarotsen. Verslag van een fietstocht langs de ‘puys’ van de Auvergne en de ‘gorges’ van de Allier.

Twee eeuwen geleden ging alle vervoer per postkoets of boot. Later kwam de trein erbij. Vandaag hebben vele oude postwegen, jaagpaden en spoorwegbeddingen een tweede leven gekregen als ‘groene’ wegen. Veilig, rustig en relatief vlak, kortom een feest voor fietsers. Bijgevolg hoef je helemaal geen berggeit te zijn om tot aan de Alpen te fietsen.

Heb je een dochter die in Berlijn woont én zwanger is? Dan plan je toch gewoon je fietsvakantie in de buurt. In ons geval een sportieve, avontuurlijke drielandentrip, met een bezoek aan de Oost-Europese cultuursteden Poznan, Wroclaw, Praag en Dresden. Een aanrader, ook voor mensen zonder zwangere dochter!

Kronkelende riviervalleien in Tsjechië, voorbijglijdende vale gieren in Kroatië, zingende minaretten in de Bosnische avondschemering, fietstassen vol vijgen en mandarijnen in Montenegro en wakker worden onder een laag sneeuw in Frankrijk. Beelden genoeg om vijf maanden trappen samen te vatten.

Parijs heeft al lang geen fietsgeheimen meer voor ons. Maar nu de lichtstad ook vertrekpunt is van de gloednieuwe Véloscénie keren we er graag terug. Wat volgt tijdens drie fietsetappes zijn betoverende tuinen, een feestelijk belichte pelgrimsstad en een geheime liefde van Lodewijk XIV.

850 kilometer. Zo uitgebreid is het Fietsroutenetwerk VeloTour Hoge Venen - Eifel. Voor ons Vlamingen die vertrouwd zijn met knooppunten is dat gefundenes Fressen. Welkom in de Oostkantons!

Moet een tocht tot in de puntjes voorbereid zijn? Of volstaat één korte versregel van een Romeinse dichter? Om te vermijden dat we ons rond Verdun te zeer laten leiden door slagvelden en oorlogmemorialen, kiezen we voor het Romeinse vers. Maar aan de oorlog valt niet te ontkomen.

De traditie om er in de zomer enkele dagen met één van zijn dochters op uit te trekken was er al. Maar in 2009 ruilde Rudi Bogaerts de chambres d’hôtes voor de tent en de auto voor de fiets. La douce France à velo bleek al snel een heel andere manier om samen onderweg te zijn.

Al in 1945 sprak Winston Churchill van een ‘iron curtain’ dat Europa in twee machtsblokken zou verdelen. Het was het begin van de Koude Oorlog tussen Oost en West. In 2014 zal het 25 jaar geleden zijn dat het IJzeren Gordijn omvergelopen werd door Oost-Duitsers, Tsjechen, Slowaken, Hongaren, Roemenen en Bulgaren op weg naar de vrijheid en naar een Verenigd Europa.

Het slagveld van Verdun wordt door de vele authentieke overblijfselen erkend als uniek (wereld)erfgoed. De Grote Slachting van 1916 heeft dit uitgestrekte gebied omgewoeld en herschapen. Tussen de granaatinslagen en resten van loopgraven is het nu veilig en heerlijk fietsen.

Ik herinner mij nog goed onze eerste reis – een autotocht in 1983 over de ‘Romantische Strasse’. Dertig jaar later keren we terug naar Duitslands bekendste toeristische route. En opnieuw rijgen we middeleeuwse steden en barok- en rococokerken aan elkaar. Maar ditmaal met de fiets.

Ben je op zoek naar een relax maar toch heel afwisselend fietsweekend, dan moet je in de Elzas zijn.

Al jaren zijn we fervente wandelaars, maar een eerste fietsreis naar Bazel smaakte naar meer. Onze keuze viel op een retourtje Parijs. Het resultaat was een heuse ontdekkingstocht door Noord-Frankrijk.

Heel wat voormalige Hanzesteden rond de Oostzee combineren werelderfgoed met strandpromenades, baksteen-gotiek met bad-architectuur. Daartussen fiets je door een schitterend landschap van duinen en binnenzeeën.

“Waarom twee dagen autorijden naar een verre vakantiebestemming?” “Waarom niet een keer thuis in Gent vertrekken, met de fiets?” Jan en Greet stellen het voor. Wannes (13) en Mirte (11) willen er voor gaan. Wannes op zijn eigen fiets en Mirte achterop de tandem. Nog een route zoeken en een fietskarretje op de kop tikken en de alternatieve vakantie kan beginnen.

Vele Duitse fietsroutes volgen de loop van rivieren, waardoor het langeafstandsfietsen haast een nationale sport is geworden. Ik wil in twee weken een aantal routes met elkaar verbinden, langs het water maar ook ‘over land’. Mijn keuze valt op het zuiden, de streek tussen de Main en de Donau.

Opnieuw trekken we de Jura door, van noord naar zuid, flirtend met de Zwitserse grens. Na een wandelreportage in het aprilnummer is het nu de beurt aan de fiets.

Een doorgang tussen twee heuvels is in Oostenrijk een ‘Gatter’, tussen twee bergtoppen een ‘Pass’. Op onze fietstocht van Tongeren naar Rome moeten we de Alpen over en dat doen we in de voetsporen van Romeinse legioenen, over één gatter en drie passen.