Artikeldatabank

Vorige Op Weg eindigden we met de degustatie van een frisse La Ramenée. Daarmee zaten we op dag 10 van onze abdijtocht nog maar aan abdij(bier) nummer zeven. Zestien te gaan. Tijd om een paar tandjes bij te steken.

Zomer 2016. Op een woensdagavond stappen we met vier fietsen, twee kinderen en bagage de trein op. Een nacht later ontwaken we in München Centraal en vandaar sporen we naar Salzburg. Een prima trein met veel ruimte voor fietsen brengt ons naar de start van onze fietsvakantie.

“Is er iets in de natuur dat zo’n verscheidenheid aan veranderende kleuren bezit? Toch wel, opaal, de edelsteen die keer op keer een serie uitbarstingen van rood en groen veroorzaakt.” Deze uitspraak van de schilder Edouard Lévêque zorgde ervoor dat een stukje Noord-Franse kust zijn mooie bijnaam kreeg.

Een bewegwijzerde fietsroute van Normandië naar de Atlantische Oceaan, dat was het idee achter La Vélo Francette. Het resultaat is een aaneenschakeling van landschappen die representatief zijn voor een flink stuk Frankrijk.

Oberschwaben, Bayerisch Schwaben en Unterallgäu waren van oudsher het gebied van de Pfaffen, de pastoors. Toen de reformatiehier voet aan grond kreeg, reageerde de katholieke kerk met intimiderende barokkerken om de gelovigen aan boord te houden. Heel de streek staat er vol van.

Ze straalt een zeldzame natuurlijke schoonheid uit. Ze gedraagt zich meestal volgzaam, maar ze kan ook brutaal uit de hoek komen. Ze is populair, al eeuwen lang. Omwille van de dames en heren van stand die haar al die tijd hebben opgezocht en hun schatten bij haar hebben achtergelaten? Of wegens haar onschuldige wispelturigheid? Twee weken lang kruip ik in de huid van haar minnaar.

Na een zomerse fietsvakantie met de kindjes in Nederland kwam de zin om nog eens met z’n tweeën te genieten van de warme nazomer. Geïnspireerd door verhalen van enkele vrienden en collega’s besloten we naar Parijs te fietsen.

Mei 2016. Terwijl België even het warmste plekje van Europa is, trekken wij naar het regenachtige Italië voor een rondrit door Salento, het zuidelijkste stukje van Apulië.

Het Franse departement Loiret heeft een bewogen geschiedenis achter de rug. Niet in het minst omdat Jeanne d’Arc er ten strijde trok tegen de Engelse omsingeling van Orléans. Ook wij trokken ten strijde, per fiets, door de Gâtinais en de Sologne, langs de oevers van de Loire en enkele kanalen.

Het verband tussen Westmalle, Westvleteren, Chimay, Orval, Rochefort, Achel en La Trappe is jullie ongetwijfeld bekend. Niets beter dan een flinke fietsdag afsluiten met een heerlijk trappistenbier. Onze trappistentocht van enkele jaren geleden smaakte naar meer, en omdat er heel wat abdijbieren zeker zo lekker zijn als een trappist, kreeg onze abdijentocht 2.0 vorm.

De riviertjes Kocher en Jagst ontspringen aan de voet van de Schwäbische Alpen in het noordelijke deel van Baden-Württemberg, nabij het stadje Aalen. Beide riviertjes zoeken elk hun eigen weg en monden uit in de Neckar ten noorden van Heilbronn. Hun loop wordt de leidraad voor een week ontspannen fietsen door een groen en heuvelend landschap.

Bijna elke waterloop in Duitsland heeft zijn bewegwijzerd oeverpad. Ook in Beieren en het grensgebied met Baden-Würtenberg is het een koud kunstje om deze routes aan elkaar te breien tot een grote fietslus. Of – zoals wij deden – een grote acht met Rothenburg als uitvalsbasis. Resultaat: achttien dagen zo goed als vlak fietsen langs zes rivieren, vier cultuurhistorische steden en evenveel natuurparken.

In de 20ste eeuw kleurden de koolmijnen de geschiedenis van het gebied tussen het Limburgse Beringen en het Duitse Düren. Vandaag wordt over de grenzen heen intensief samengewerkt om deze regio een nieuw leven te geven als groene long. Daar hoort vanzelfsprekend een fietsroute bij.

Muziekfestivals, dorpsfeesten, rugby, corrida’s en foie gras horen bij de cultuur van Gascogne. D’Artagnan reed te paard, wij met de fiets naar bastiden en bloemendorpen op een zucht van de Pyreneeën.

De vraag naar een lezing over langeafstandsfietsen in Wallonië bracht mij op een spoor. Nadat ik de Vennbahn en alle RandoVélo’s en RAVeL’s op een kaart had samengebracht, zag ik plots de mogelijkheid voor een grote lus. Mijn ‘Rondje Ardennen’ was geboren.

Le Périgord is onderverdeeld in vier regio’s: Blanc, Noir, Pourpre en Vert. Onze keuze valt op Noir omwille van de vele fietsmogelijkheden en de talrijke bezienswaardigheden. Dat resulteert in een aangename fietsreis doorheen de geschiedenis, van de Cro-Magnon tot Joséphine Baker

Drie aangrenzende landen, veel water en een flinke portie geschiedenis, inclusief een dikke laag werelderfgoed, tot zover het stoofpotje waarvan je 500 km lang kan smullen op de SaarLorLux fietsroute. In dit nummer fietsen we het eerste gedeelte: het Duitse Saarland en het Franse Lorraine.