Artikeldatabank

De vorig jaar verschenen Franstalige topogids ‘L’Amblève par les GR’ bevat behalve trajecten van GR 56, GR 14 en GR 571 ook tien lustochten die aansluiten op de hoofdroute. Allemaal samen meer dan inspiratie genoeg om in de Oostkantons mijn eigen rondje Amblève en Warche te gaan stappen.

Aan de voet van het kasteel maakt de Dordogne haar volgende bocht. Of beter: boven op de rots aan de volgende bocht heeft in de middeleeuwen weer iemand een kasteel laten bouwen. Voor we het via enkele steile keienstraatjes beklimmen laten we nog even onze gedachten verdampen, samen met de laatste mistslierten. In de Franse departementen Dordogne en Lot, meer bepaald de regio’s Périgord en Quercy, is het niet eenvoudig lange dagtochten te maken. Zelfs voor echte GR-wandelaars is er gewoonweg te veel afleiding.

Een onvervalste GR-ervaring langs de Vlaamse kust, het kan! Met alles erop en eraan: paadjes door bossen en duinen, langs zee en strand, naast stille kanalen en door een mondaine badstad, langs monumenten, museumparken en hedendaagse ‘conceptuele’ kunstwerken. Je knipt je eigen 60 km lange wandelverhaal in stevige brokken of lichte hapjes. Al wat je nodig hebt is de nieuwste GR-uitgave, en de kusttram.

Le Puy-en-Velay in Auvergne is vooral bekend voor de vele uitgedoofde vulkanen rond het oude stadje. In 1878 schreef de Schot Robert Louis Stevenson er al over in zijn beroemde reisjournaal ‘Travels with a Donkey in the Cevennes’. Wij liepen een eindje in zijn voetsporen en die van zijn koppige ezel Modestine.

In drie etappes volgen we de Semois van de bron in Aarlen tot Florenville. Het traject via GR 16 balanceert op de rand van de Ardennen en Belgisch Lotharingen. Geniet van de rustige Gaumestreek met haar typische dorpen, bewonder de eerste meanders van de rivier en probeer om nog voor Florenville al niet te staan duizelen op een rotspunt hoog boven het water.

Niemand heeft nog een excuus om een meerdaagse Grote Route uit te stellen. De nieuwe wandelgids GR 12 is immers gesneden brood. Het traject is vlot bereikbaar met openbaar vervoer, er is logies in overvloed, het belevingsgehalte is hoog voor jong en oud en op het Atomium staat geen einddatum. Al weet je dat laatste nooit, dus begin er maar aan.

Vuur spuwen doet de vulkaan van de Cantal, in het zuiden van de Auvergne, al lang niet meer. Een groene bergketen met toppen tot 1800 meter is al wat ervan overblijft: de Monts du Cantal, een van de mooiste landschappen van het Centraal Massief.

Kan je in de Famenne nog een wolf ontmoeten? Hoogstwaarschijnlijk niet. Een man die zijn volk moest beschermen tegen alle gevaren zou het laatste exemplaar al in 1845 hebben neergeschoten. Voor een ander gevaar dat ons bedreigt, te droge lentes en zomers, ligt de oplossing misschien aan het eind van een lindendreef in Barzin.

Voor het tweede jaar op rij staan de Pyreneeën op het programma, maar door een staking bij de Franse spoorwegen zal onze nachttrein niet rijden. Snel worden de weerberichten voor de diverse Alpenlanden gecheckt. De Vogezen lijken het beste plan B. We pakken meteen onze rugzakken om daags nadien in alle vroegte te kunnen vertrekken.

In vogelvlucht amper 50 km noordelijk van Nice en de Middellandse Zee zou je kunnen verwachten dat het om uitlopers van de Alpen gaat. Niets is minder waar! In de Mercantour zijn de hellingen ruw en steil, ligt de ondergrond bezaaid met stenen en rotsblokken en zijn de overgangen van de cols allesbehalve makkelijk. Maar des te mooier is de omgeving!

‘Haybes-la-Rose’ of ‘Haybes-la-Jolie’, het zijn mooiklinkende namen voor een klein Frans dorpje vlakbij de Belgische grens, dat we als uitvalsbasis gekozen hebben voor vier gevarieerde dagwandelingen in Val d’Ardenne. Ardense leisteen en de meanders van de Maas zorgen voor het decor.

De Maas heeft eeuwenlang het Limburgse landschap geboetseerd tot een netwerk van geulen, rivierarmen, grindbanken en uiterwaarden. De mens deed daar nog een schepje bovenop met grindontginningen die later grote meren werden. In dit continu veranderende rivierdal ligt een snoer van charmante Maasdorpen.

Met veel goesting willen we nog een keer de bergen in. Gepakt met tent, kookvuurtje en eten trekken we naar Chamrousse, een skidorp vlakbij Grenoble.

Dagen onderweg langs een GR doet verlangen naar meer. Met elke nieuwe stap komt het einde nochtans dichterbij. Dan neem je meer rustpauzes en tijd voor diepzinnige gedachten. Soms zijn die dubbelzinnig, net niet dubieus. Is het weer wel zo goed als het eruitziet? Heeft een everzwijn een bewustzijn en verdient het de dood met de kogel? Maar, er zijn ook zekerheden. Een Grote Route als metafoor voor de grote tocht van het aardse bestaan.