Artikeldatabank

Een jaar geleden gaf mijn schoonvader te kennen dat hij heel graag de Vennbahn wilde fietsen. Als kranige tachtiger is hij het toonbeeld van een sterke man met twee uitstekende fietsbenen. Een jaar later is zijn fietsdroom uitgekomen.

Tot zover de vurige wens van de achtjarige Mil, de jongste van het gezin Smaers uit Geel. Na wat aarzeling zetten ook zijn twee jaar oudere zus Lien én zijn ouders Rob en Griet zich achter zijn voornemen. Het zou hun eerste meerdaagse fietstocht worden. In de zomerhitte van augustus 2018 vertrokken zij richting kust. We waren erg benieuwd naar de ervaringen op hun maidentrip.

Nabij de grens met het Groothertogdom Luxemburg liggen drie opgewaardeerde spoorbermen zo dicht in mekaars buurt dat je ze aan elkaar kunt rijgen tot een fietslus van twee of drie dagen. Het langste RAVeLtraject tussen Gouvy en Bastogne stond al lang op mijn verlanglijst, maar ook het fietspad langs de Wiltz en een stukje Vennbahn zijn fietssmaakmakers.

Twee jaar geleden vroeg mijn opa om met mij een stukje van de Vlaanderen Fietsroute te fietsen. Hij wou eens op avontuur gaan met zijn oudste kleinkind. Ik vond het wel een beetje spannend. Ik wist niet waar we gingen slapen of hoeveel kilometer we moesten rijden. Maar dan was de dag aangebroken.

Ik ben Annelies en vroeger ging ik eigenlijk niet zo héél graag op vakantie, tot op het moment dat ik samen met mijn gezin de fietsvakanties ontdekte. Toen veranderde alles. Intussen zijn al meerdere fietsvakanties gepasseerd, van korte weekendjes in eigen land tot zelfs een fietstocht van 14 maanden doorheen Europa (Op Weg, 2017 6), en nog steeds kan ik er niet genoeg van krijgen. Het gaat me zelfs niet eens om het fietsen zelf, wel om het ‘onderweg zijn’, de leuke contacten met locals, het niet moeten plannen maar gewoon te kunnen ervaren wat je overkomt. Om het fietstempo dat net snel genoeg gaat om afwisseling te bieden, maar traag genoeg om de omgeving ten volle te kunnen opnemen.

Begin januari stelde ik vast dat er nog een ‘gat’ was in de zomervakantieplanning: manlief aan het werk, zoon op chirokamp en ik … vijf dagen alleen thuis met de twee dochters. Toen begon het idee te rijpen om samen op pad te gaan.

Mijn vriend houdt niet zo van de fiets, maar wel van avontuurlijk reizen. Dus gaan wij meestal op roadtrip met ons tentje. Maar wanneer vakantiefietsers ons pad kruisen kijk ik watertandend toe. Na onze laatste reis werd mijn verlangen te groot, tijd om erop uit te trekken met mijn dochters van 6 en 8.

Eurovelo 4 volgt de Opaalkust, een 120 km lang stuk Franse Noordzeekust met steile kliffen, zandstranden, pittoreske vissersdorpjes en elegante badplaatsen met belle époque villa’s. Maar ook het Vert Pays, het groene heuvellandschap achter de kuststrook heeft zijn charme. Ideaal voor een vierdaagse fietslus.

Wanneer we thuis opstaan, lacht een fijn augustuszonnetje ons toe. Een betere start voor onze vierdaagse fietstrip – een flirt met onze landsgrenzen – konden we niet dromen.

De Belgen houden van champagne en de Champagne houdt van Belgen. De Belgen zijn na de Fransen immers de grootste champagnedrinkers. Vlamingen koppelen vaak een champagne-inkoop aan een korte vakantie. Maar fietsen tussen de druivelaars is ook leuk en een fles champagne past best in de bidonhouder… Guy Raskin probeerde het.

Ons doel is om in vijf dagen het Belgische traject van de Gravejansroute (LF 51) te fietsen. Bij het vertrek is het even spannend om de trein Tongeren-Antwerpen te halen, maar het lukt. Ligfietsen in de trein en een uurtje later rijden we vrolijk rond in de straten van Antwerpen, klaar voor de echte start.

Heraangelegde trekwegen zijn vandaag een zoete droom voor de fietser, ondervond Johan Lauwerier.

Langs kaarsrechte kanalen en slingerende rivieren en beken verkende Wim Van Damme het platte Vlaamse land.

Van oorsprong is de Elzas Duits. In 1648 werd de streek Frans, in 1870 weer Duits en na WOI weer Frans. De officiële taal is Frans, maar het dialect klinkt vrij Duits. Een streek met een speciaal karakter, en vooral veel goede wijn.

Vuile Seule, de Walletjes, Laatste Oortje. Voor je fantasie op hol slaat, het zijn namen van Vlaamse ‘bergen’. Van Poperinge tot Oudenaarde zochten en vonden we vijfendertig (!) minder bekende heuvels met vergezichten die letterlijk naar adem deden happen. Het resultaat: een 250 km lange, alternatieve Ronde van Vlaanderen. Flandriens, waar wachten jullie op ?

Flirtende waterlopen, een alternatieve gastvrouw, een mooi gedicht, een oude treintunnel, Buddy Holly, romaanse basilieken, grand vins, lantaarns op een brug,... De verlokkingen zijn talrijk tijdens ‘Le Tour de Bourgogne à vélo’. Onze fietstocht eindigt op de Place de la Libération in Dijon, het gedroomde kader voor een nabeschouwing. Bij een fles Gevrey Chambertin bladeren we door mijn dagboeknotities.

Fietsen langs een kanaal is soms eentonig. Maar niet langs het kanaal Champagne-Bourgogne, dat van Langres tot Vitry-le-François nauwgezet alle kronkels volgt van de Marne, die daar nog onbevaarbaar is.

Wallonië, het ligt er zo uitnodigend bij. Fietsen langs oude buurtwegen, jaagpaden, in onbruik geraakte spoorwegen of andere stille wegen. Langs oorden waar de moderne tijden bleven haperen en plekken waar de moderniteit het verleden heeft weggeveegd. Een vijf dagen lange zoektocht naar de schoonheid van de leegte.

Loopgraven en mijnkraters, militaire begraafplaatsen en oorlogsmonumenten. Net als onze Westhoek draagt de streek van de Argonne vandaag nog de littekens van de Grote Oorlog. We fietsten mooie trajecten, maar stonden ook vaak stil bij het verleden.

Het weinig bekende departement Mayenne lijkt wat weggestoken tussen Bretagne en Normandië, maar het is er heerlijk fietsen. Op jaagpaden langs de gelijknamige rivier. Of op enkele prachtexemplaren van ‘Voies Vertes’, de groene fietswegen die Frankrijk steeds aangenamer maken.

Om onderweg vogels, vissen of zeehondjes te zien moet je soms wat geluk hebben. Maar wie weet, als je wél eens geluk bij een ongeluk hebt, kan je er van een welbepaalde ‘storing’ genezen. Als de poort van de kapel open is tenminste.

Rails en dwarsliggers, van de koolmijnen rond Aken naar de Luxemburgse staalbedrijven. Een leeggebloede slagader, dwars door onze Oostkantons. Na een eeuw lang hard labeur restte alleen nog het roemloze verval. Daaraan komt nu een einde. Of liever: een nieuw begin. Met dank aan – je raadt het al – een fietspad. De reportage in Op Weg was onderdeel van een vijfdaagse tocht van Tongeren naar Troisvierges en terug.

Fervente langeafstandsfietsers als we zijn kozen we al tweemaal voor een fietstocht vanuit de Kempen naar de Moezel. Een gps hoeft niet, voor ons is kaartlezen een onlosmakelijk deel van het avontuur. Bijgevolg ontdekten we een aantal prachtige routes door de Ardennen en de Eifel.

Paleizen voor koningen en arbeiders, gotische kathedralen, een beroemde treinwagon en weiden vol grazende koeien. In Picardië vind je het allemaal. Vier fietstips, halverwege tussen België en Parijs.

Duizenden jaren geleden zijn de vulkanen van Centraal-Frankrijk zachtjes ingeslapen. Wat rest is een landschap vol kraters, meren en bizarre lavarotsen. Verslag van een fietstocht langs de ‘puys’ van de Auvergne en de ‘gorges’ van de Allier.

Parijs heeft al lang geen fietsgeheimen meer voor ons. Maar nu de lichtstad ook vertrekpunt is van de gloednieuwe Véloscénie keren we er graag terug. Wat volgt tijdens drie fietsetappes zijn betoverende tuinen, een feestelijk belichte pelgrimsstad en een geheime liefde van Lodewijk XIV.

850 kilometer. Zo uitgebreid is het Fietsroutenetwerk VeloTour Hoge Venen - Eifel. Voor ons Vlamingen die vertrouwd zijn met knooppunten is dat gefundenes Fressen. Welkom in de Oostkantons!

Moet een tocht tot in de puntjes voorbereid zijn? Of volstaat één korte versregel van een Romeinse dichter? Om te vermijden dat we ons rond Verdun te zeer laten leiden door slagvelden en oorlogmemorialen, kiezen we voor het Romeinse vers. Maar aan de oorlog valt niet te ontkomen.

Wandelen is mijn hobby, met GR als wit-rode draad. Maar eenmaal per jaar springen mijn broer en ik op de fiets voor een meerdaagse tocht met overnachting in jeugdherbergen. Afgelopen zomer werden het vier prachtige fietsdagen langs Limburgse fietsknooppunten en Waalse Rando-Vélos.

Al jaren zijn we fervente wandelaars, maar een eerste fietsreis naar Bazel smaakte naar meer. Onze keuze viel op een retourtje Parijs. Het resultaat was een heuse ontdekkingstocht door Noord-Frankrijk.

Opnieuw trekken we de Jura door, van noord naar zuid, flirtend met de Zwitserse grens. Na een wandelreportage in het aprilnummer is het nu de beurt aan de fiets.