Artikeldatabank

Hoeselt, klokslag zeven uur. Gepakt en gezakt ga ik op weg met de fiets, achterna gefloten door enkele vroege vogels. Vanaf Kortessem wordt het een duorit, die meer dan 800 km lang zal worden.

Negen dagen fietsen in eigen land, hoe maken we daar een aangename zomertoer van? De oplossing kwam snel: een echte Ronde van België, met trappistenabdijen als etappe plaatsen. Want hoe kan je beter een zomerse fietsdag afsluiten dan met wat er binnen die abdijmuren wordt gebrouwen?

Nippend aan een Maneblusser op de Mechelse Grote Markt turen we naar de Sint-Romboutstoren. De cafébaas vertelt ons het verhaal van de maneblussers in geuren en kleuren. Maar onze fietstocht langs de Stedenroute voert ons nog verder terug in de tijd.

Mijn fiets tegen een paaltje op de camino richting Santiago de Compostela. De foto werd genomen tijdens een plaspauze, op het mooiste stuk van de tocht, de beklimming naar Cruz de Ferro. De tekening is één van de eerste die ik maakte om deze unieke pelgrimservaring te herbeleven en te delen.

Het kalkmassief van de Sint-Pietersberg ligt op de grens van Vlaanderen, Wallonië en Nederland. Het vormt een afwisselend fietsgebied met vlakke trajecten in de rivierdalen en pittige klimmetjes daartussen.

Fervente langeafstandsfietsers als we zijn kozen we al tweemaal voor een fietstocht vanuit de Kempen naar de Moezel. Een gps hoeft niet, voor ons is kaartlezen een onlosmakelijk deel van het avontuur. Bijgevolg ontdekten we een aantal prachtige routes door de Ardennen en de Eifel.

Deze afwisselende fietslus op het Limburgse knooppuntennetwerk brengt je door de vochtige bossen en de droge heidegebieden van Midden-Limburg.

Twee eeuwen geleden ging alle vervoer per postkoets of boot. Later kwam de trein erbij. Vandaag hebben vele oude postwegen, jaagpaden en spoorwegbeddingen een tweede leven gekregen als ‘groene’ wegen. Veilig, rustig en relatief vlak, kortom een feest voor fietsers. Bijgevolg hoef je helemaal geen berggeit te zijn om tot aan de Alpen te fietsen.

Even ten zuiden van Brussel strekt zich een van de grootste bossen van België uit: het Zoniënwoud. Eeuwenlang was dit een moeilijk doordringbaar gebied met overwegend eikenbomen, tot het in de loop van de 18de eeuw werd getransformeerd tot een woud van statige beuken. De resterende 4400 ha zijn intussen beschermd en je kan er in alle rust wandelen, joggen... én fietsen!

De snelste weg van Leuven naar Brussel? Vergeet de E40 en de drukke N2. Een hogesnelheidstrein? Geen sprake van, Louis T ligt nog dwars op het spoor. De snelste snelweg voor de fietsende werkmens is nog de jongste HST-fietsroute. We deden de test tijdens een zeldzaam warm weekend en in omgekeerde richting. Eeuwige dwarsliggers.

850 kilometer. Zo uitgebreid is het Fietsroutenetwerk VeloTour Hoge Venen - Eifel. Voor ons Vlamingen die vertrouwd zijn met knooppunten is dat gefundenes Fressen. Welkom in de Oostkantons!

Familiale omstandigheden dwongen ons om afgelopen zomer dicht bij huis te blijven. Een ideaal moment om een stukje Vlaanderen te ontdekken. We kozen meteen voor het échte werk en fietsten de volledige Vlaanderen Fietsroute in twee delen: de westelijke lus in juni en de oostelijke in juli.

In de prachtige streek tussen Durbuy en Marche-en-Famenne ligt een gloednieuw knooppuntennetwerk: ‘Famenne à Vélo’. Wij combineerden het met enkele RAVeL-trajecten tot een mooie tweedaagse fietstocht tussen Ciney en Marloie.

Het zal deze zomer zeker storm lopen op de Vennbahn, de voormalige goederenspoorlijn tussen het Duitse Aken en het Luxemburgse Troisvierges. Zeker nu het project een Europese award kreeg en op de Fiets- en wandelbeurs werd uitgeroepen tot ‘fietsroute van het jaar’. Nieuw zijn 16 lustochten, uitgetekend op en rond het pronkstuk van de Oostkantons.

“Leg u in de zon en laat begaan”. Met dat devies kom je meestal niet ver op een fietstrektocht, maar deze keer is er wel iets mee te doen. We luisterden naar de dichters en reden van Lanaken naar Tongeren en terug, een atypische trektocht.

Wanneer ik op een vredige lentedag anno 2014 de brug van Schoonaarde opdraai, zit ik meteen in het strijdgewoel van 1914. Een veldslag van nationaal belang bovendien. Hoe langer de Duitsers hier tegengehouden worden, hoe meer troepen vanuit de verloren vesting Antwerpen richting IJzer kunnen ontsnappen.

Wandelen is mijn hobby, met GR als wit-rode draad. Maar eenmaal per jaar springen mijn broer en ik op de fiets voor een meerdaagse tocht met overnachting in jeugdherbergen. Afgelopen zomer werden het vier prachtige fietsdagen langs Limburgse fietsknooppunten en Waalse Rando-Vélos.

Vergane industriële glorie, al dan niet met een herbestemming, vind je op vele plaatsen. Dus zeker in de regio die lange tijd aan de top stond van de industriële revolutie: Wallonië. Tijdens een zesdaagse tocht fietsten we langs rivieren en kanalen terug in de tijd, met een blik op de toekomst.

Een van mijn fietsvrienden woont net over de Schelde, in de regio die men Picardisch Wallonië noemt. Lopend en fietsend ontdekte hij ‘zijn’ heuvelland, een stukje Henegouwen vol akkerland, vredige dorpjes en enkele steden op mensenmaat.